St. Gallen: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
drobne techniczne
Linia 40:
 
== Zabytki ==
Późnobarokowy zespół budynków [[opactwo|opactwa]] (z [[XVIII wiek]]u) zbudowany w miejscu [[średniowiecze|średniowiecznego]] klasztoru [[benedyktyni|benedyktynów]], z zachowaną kryptą z [[X wiek]]u. Założycielem kantonu był mnich [[Święty Gaweł|św. Gall (Gaweł)]], który traktował to miejsce jako swoją pustelnię. Działo to się w VII wieku. Miasto zostało przekształcone w ośrodek zakonny, kiedy ok. 720 roku powstało tam opactwo, a w 747 zostało opactwem benedyktynów (mniej więcej w tym samym okresie powstało opactwo benedyktynów w [[Mont-Saint-Michel]] we Francji).
 
Opactwo jest doskonałym przykładem wielkiego karolińskiego założenia monastycznego. Zostało przebudowane w późniejszym okresie i dziś kościół (a zwłaszcza wnętrze) reprezentuje późny niemiecki barok. W dawnych piwnicach na wino - dziś [[lapidarium]] - znajdują się relikty z czasów powstawania opactwa. Katedra Sant Gallus i Otmar (prawdziwa nazwa, pochodząca od założycieli), ma konstrukcje przyporową z rotundą i podwójnym chórem. Do katedry przylega dawny dziedziniec-biblioteka - jedna z najbogatszych i najstarszych na świecie, zawierająca cenne rękopisy, m.in. najstarszy znany na świecie [[Plan klasztoru w Sankt Gallen|rysunek na pergaminie przedstawiający plan opactwa]]. W barokowych wnętrzach zgromadzono 150 tys. zbiorów, w tym 2 tys. starych ksiąg rękopiśmiennych, z tego 400 sprzed 1000 roku. Między innymi znajdują się tam bogato ilustrowane manuskrypty irlandzkie i karolińskie. Posiada ona również około tysiąca [[inkunabuł]]ów. W odróżnieniu od większości bibliotek przyklasztornych, Statsbibliothek St. Gallen jest światowym centrum naukowym, umożliwiającym szerokie prowadzenie prac badawczych.