Hiperprzestrzeń (fantastyka naukowa): Różnice pomiędzy wersjami

W literaturze science-fiction często mamy do czynienia z tzw. "napędem nadprzestrzennym" lub "hipernapędem". Jest to napęd wykorzystujący dane właściwości czasoprzestrzeni. Najczęściej dzięki niemu statek kosmiczny przyspiesza tak, że wszystkie kolory "za oknem" rozmazują się i statek zaczyna pędzić przez kosmos. Dobrym przykładem właśnie takiego naukowego podchodzenia do nadprzestrzeni jest cykl ''[[Cykl Fundacja|Fundacja]]'' [[Isaac Asimov|I. Asimova]]. Wg owego cyklu trzeba najpierw dokonać dokładnych obliczeń, trwających nawet kilkanaście dni, w których uwzględnia się głównie siły grawitacyjne obiektów na drodze, a potem następuje skok i w ułamku sekundy statek przenosi się we wskazane miejsce. W świecie Gwiezdnych wojen trwa to znacznie krócej, a trasa podróży wyliczana jest za pomocą komputera astronawigacyjnego. W książce ''[[Felix, Net i Nika oraz Teoretycznie Możliwa Katastrofa]]'' bohaterowie znajdują się w dobrze im znanej poniemieckiej bazie wojskowej w Milo, lecz we wnętrzu Bezkształta - czterowymiarowej anomalii, skutku podróży w czasie i przestrzeni, wskutek czego widzą siebie ze wszystkich stron jednocześnie, a Pierścień raz jest blisko, a raz daleko, więc nie mogą ponownie przenieść się w czasie i przestrzeni.