Wagon osobowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int., drobne merytoryczne
AldraW (dyskusja | edycje)
Linia 14:
W osobowych [[wagon]]ach kolejowych stosuje się kilka rodzajów drzwi wejściowych.
 
Drzwi ''dwuskrzydłowe rozsuwane'' - w tym rozwiązaniu drzwi wchodzą w specjalne luki w bokach wagonów. Rozsuwanie następuje ręcznie np. w wagonach [[Bhp]] lub za pomocą centralnie sterowanych silników np. w [[EZTElektryczny zespół trakcyjny|elektrycznych zespołach trakcyjnych]].
 
Drzwi ''skrzydłowe'' składają się z jednego otwieranego na zewnątrz lub do wewnątrz skrzydła.
Linia 23:
Drzwi ''skrzydłowo-łamane'' są najpopularniejszymi drzwiami w wagonach osobowych użytkowanych na polskich kolejach. Drzwi te składają się z dwóch skrzydeł, które jeśli są zamknięte – tworzą jedną powierzchnię, natomiast podczas otwierania jedna z tych powierzchni jest załamywana do wewnątrz wagonu, a druga, większa - na zewnątrz. Dzięki takiemu rozwiązaniu wagon nawet z otwartymi drzwiami cały czas mieści się w wymaganej [[skrajnia kolejowa|skrajni]]. Tego typu drzwi występują w wagonach typu [[111A]], [[112A]] (w tym [[112At]]), [[120A]] oraz [[YB BAUTZEN]].
 
Drzwi ''odskowo-przesuwne'' są stosowane w szynobusach i najnowszych wagonach osobowych (większość z nich jeździ w [[składSkład kolejowy|składach]]ach [[InterCity|IC]]). Drzwi te w przeciwieństwie do rozsuwanych otwierają się na zewnątrz. Jednakże są tam prowadzone na specjalnych ramionach napędzanych małymi silniczkami. Otwarcie drzwi następuje przez naciśniecie przycisku. Czasem stosuje się otwieranie centralne, ale jest to stosowane prawie wyłącznie w [[tramwaj]]ach.
 
== Ogrzewanie w wagonach ==
Pierwszym systemem ogrzewania w wagonach pasażerskich były tak zwane ''gorące podnóżki'', czyli blaszane zbiorniki mające około 20 litrów pojemności, obite tkaniną. Zbiorniki te były napełniane wodą na stacjach. System ten był stosowany do około [[1910]] roku. Gorące podnóżki były bardzo nieergonomicznym rozwiązaniem; dodatkowo wymagały częstych uzupełnień wody, powodując przestoje pociągów.
 
Kolejnym systemem ogrzewania (stosowanym głównie na liniach lokalnych) były ''[[piec]]e''piece. System ten był możliwy do zastosowania w wagonach bezprzedziałowych i polegał na zastosowaniu pieca z żeliwa. Podstawową wadą tego rozwiązania było nierównomierne ogrzewanie przedziału. Dodatkowo potrzebny był dodatkowy palacz. System ten był stosowany nawet do lat 50. XX wieku. Jednakże w końcowej fazie tylko w wagonach gospodarczych i technicznych.
 
''Ogrzewanie gazowe'' w wagonach osobowych było stosowane bardzo krótko, gdyż było niebezpieczne i dość drogie. System ten polegał na stosowaniu kilku małych grzejników gazowych połączonych z piecem gazowym.
Linia 49:
* ''Ogrzewanie wagonów pasażerskich'', [w:] „Świat kolei”, 2/2008.
* www.kolej.pl
 
[[Kategoria:Wagony|Wagon osobowy]]
 
{{Przypisy}}
 
[[Kategoria:Wagony|Wagon osobowy]]
 
[[bs:Putnički vagon]]