Bitwa pod Himsem (1281): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m to nie ten Mongke Timur dowodził pod Himsem |
m poprawa linków |
||
Linia 23:
'''Bitwa pod Himsem''' miała miejsce [[29 października]] [[1281]] r. Było to starcie pomiędzy armią mongolskich [[Ilchanidzi|Ilchanidów]] pod dowództwem Mongkego Temura i sprzymierzonymi chrześcijanami, a armią sułtana [[Mamelucy|Mameluków]] [[Kalawun]]a.
[[29 października]] [[1281]] roku obie armie spotkały się pod [[Hims]]em. Dowództwo nad centrum armii mongolskiej sprawował Temur, na lewej flance stali inni książęta mongolscy, a na prawej stanowiska zajęły posiłkowe oddziały gruzińskie a także król [[Armenia Mała|Małej Armenii]] Leon III i [[Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty|joannici]]. Prawym skrzydłem muzułmanów dowodził Al-Mansur Muhammad, Kalawun dowodził natomiast centrum składającym się z wojsk egipskich i oddziałów damasceńskich. Lewą flankę zajęły wojska północnosyryjskie i turkmeńskie.
Bitwa rozpoczęła się pogromem [[Mongołowie|Mongołów]] na lewym skrzydle chrześcijan. Po utracie kontaktu z centrum, siły mongolskie zachwiały się na całej linii. W jednej z szarż ranny został Temur, który wydał rozkaz odwrotu. Leon armeński odcięty od sił mongolskich za cenę ogromnych strat przebił się na północ. Muzułmanie jednak nie podjęli pościgu, gdyż sami również ponieśli duże straty. Mongołowie wycofali się poza rzekę [[Eufrat]], która odtąd stanowiła granicę pomiędzy dwoma mocarstwami - sułtanatem Mameluków i państwem ilchanów.
| |||