Hansa-Brandenburg C.I: Różnice pomiędzy wersjami

|producent = [[Hansa und Brandenburgische Flugzeug-Werke|Hansa-Brandenburg]], [[Phönix Flugzeugwerke|Phönix]], [[Ungarische Flugzeugfabrik AG|UFAG]]

|lata produkcji = [[1916]]-

|uzbrojenie = 1 stały i 1 ruchomy [[Karabin maszynowy Schwarzlose wz. 07/12|karabin maszynowy Schwarzlöse]] (8 mm), 100 kg bomb

|użytkownicy = [[Cesarstwo Niemieckie]], [[Austro-Węgry]], [[Czechosłowacja]], [[Polska]]

'''Hansa-Brandenburg C.I''' – niemieckiaustro-węgierski [[samolot rozpoznawczy]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], konstrukcji niemieckiej.

Konstruktorem [[dwupłat]]owca C.I, będącego rozwinięciem szkolnej maszyny [[Hansa-Brandenburg B.I]], był inż. [[Ernst Heinkel]]. Zmiany obejmowały przede wszystkim zastosowanie mocniejszych silników i dodanie uzbrojenia - przy niezmienionej sylwetce (potocznie zwano go "dużym Brandenburgiem", mimo niemal identycznych wymiarów - w odróżnieniu od "małego" [[Hansa-Brandenburg B.I|B.I]]). Ten udany samolot nie zyskał zainteresowania lotnictwa niemieckiego, lecz produkowany był również w dużych ilościach na licencji w Austro-Węgrzech w zakładach [[Phönix Flugzeugwerke|Phönix]] w [[Wiedeń|Wiedniu]] i [[Ungarische Flugzeugfabrik AG]] (UFAG) w [[Budapeszt|Budapeszcie]]<ref name=samol>W. Obuchowicz, A. Nikiforow, op.cit. s.18-19</ref>, a po wojnie również w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] przez zakłady [[Aero]] jako '''A-14, A-15 i A.26'''. Stosowano w nich rozmaite silniki Austro-Daimler o mocy od 120150 [[Wat|kW]]do (160200 [[koń mechaniczny|KM]]), doMercedes 174160 [[Wat|kW]]KM, (235Hiro [[koń200-230 mechaniczny|KM]]) i Benz 200-230 KM<ref name=samol/>. Uzbrojenie stanowił 1 ruchomy [[Karabin maszynowy Schwarzlose wz. 07/12|karabin maszynowy Schwarzlöse]] 8 mm wz.07/12 umieszczony na obrotnicy w tylnej kabinie (w niektórychczęści egzemplarzachegzemplarzy montowano dodatkowo 1 stały karabin maszynowy strzelający do przodu nad górnym płatem, a w samolotach późniejszej produkcji - [[zsynchronizowany karabin maszynowy]] Schwarzlose M.16/R). Niektóre samoloty produkcji Phönix miały kabinę obserwatora w formie dość wysokiej oprofilowanej wieży, przez co karabin maszynowy na obrotnicy na szczycie mógł strzelać dookoła ponad górnym płatem. Mógł on zabrać także do 100 kg bomb<ref name=samol/>.

Samoloty oprócz lotnictwa [[Państwa Centralne|Państw Centralnych]] i [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] użytkowane były po wojnie w dużej liczbie (33, a nawet według niektórych źródeł 54 egzemplarze)<ref>K. Chołoniewski, W. Bączkowski, op.cit.</ref> również w [[Lotnictwo wojskowe II RP|polskim lotnictwie]], służąc do połowy lat dwudziestych m.in. w [[5 Eskadra Wywiadowcza|5]] i [[6 Eskadra Wywiadowcza|6 Eskadrze Wywiadowczej]] i [[2 Pułk Lotniczy|2 Pułku Lotniczym]] oraz prawdopodobnie w [[8 Eskadra Wywiadowcza|8]] i [[16 Eskadra Wywiadowcza|16 Eskadrze Wywiadowczej]].