Étienne Baluze: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
link popr.
dr. popr.
Linia 2:
'''Étienne Baluze''' (ur. 24 listopada 1630 w [[Tulle]], zm. 20 lipca 1718 w [[Paryż|Paryżu]]) - francuski jezuita, kanonista, historyk, prawnik, wydawca i bibliotekarz.
 
Pochodził z prawniczej rodziny. Zajmował się historią kościoła, patrystyką i prawem średniowiecznym. Studiował prawo i historię w [[Tuluza|Tuluzie]]. W 1656 został tam sekretarzem arcybiskupa [[Pierre de Marca|Pierre`a de Marca]]. W 1667 został bibliotekarzem [[Jean-Baptiste Colbert|Colberta]] i zarządzał biblioteką przez 33 lata. Dzięki temu miał okazję zgromadzić, opracować i publikować wiele różnorodnych źródeł z dziejów Francji. Trzy lata później otrzymał stanowisko profesora prawa kanonicznego na [[Collège de France|Collège Royal]], a w 1707 został kierownikiem tej placówki. Zwolniony przez [[Ludwik XIV Burbon|Ludwika XIV]] po opublikowaniu w 1708 kontrowersyjnej ''Histoire généalogique de la Maison d'Auvergne'' i, musiał wyjechać z Paryża po otrzymaniu [[Lettre de cachet|listu opieczętowanego]]. Powrócił do stolicy już po śmierci króla.
 
Wydawał i publikował dzieła ważne dla poznania francuskiej historii, np. ''Capitularia regum Francorum'' (1677), ''Epistolae Innocentii Papae III'' (1682), ''Historia Paparum Avenionensium'' (1693), czy ''Historia Tutelensis" (1717).