Zbroja turniejowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 5:
Szeregowe [[rycerz|rycerstwo]] pojedynkowało się najczęściej w zbroi, którą zazwyczaj wkładało do boju. Zbroja (a do tego dochodziło jeszcze okrycie konia) kosztowała majątek. Ale wielcy panowie posiadali po kilka zbroi na różne okazje. I tak np. [[król]] [[Anglia|Anglii]] [[Henryk VIII Angielski|Henryk VIII]] miał ich 7, cesarz [[Maksymilian Habsburg]] 9, a [[Federico da Montefeltro]], książę na Urbino 4. Słynny [[Zawisza Czarny z Garbowa]] swą słynną, na czarno szmelcowaną<ref>czyli emaliowaną</ref> [[zbroja|zbroję]], wkładał tylko na turnieje. Rycerz tej sławy nie mógł sobie pozwolić, by na [[turniej]]u pokazać się w blachach byle jak klepanych.
Tak więc zbroja turniejowa nie różniła się zasadniczo od bojowej, za wyjątkiem tego że w przypadku zbroi turniejowej liczyła się przede wszystkim ochrona, a nie mobilność, przez co zbroje turniejowe były czasem kilkukrotnie cięższe niż ich bojowe odpowiednik (stąd też pochodzi mit o niemożności wstania po przewróceniu w zbroi płytowej, choć w przypadku zbroi turniejowej takie przypadki się zdarzały), inna była natomiast [[kopia (broń)|kopia]], którą – zamiast typowego ostrza – wieńczył stalowy trójnik, który gwarantował, że pancerz nie zostanie przebity, a trafiony przeciwnik najwyżej (o co chodziło) wyleci z siodła.
Zbroja turniejowa straciła byt wraz z zaprzestaniem organizowania [[turniej]]ów, czyli wtedy (pocz. XVI wieku), gdy [[rycerz|rycerstwo]] utraciło wszystkie swe atrybuty poza nazwą.
| |||