Bunt strzelców: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
lit.
Linia 8:
17 maja rebelianci ponownie wdarli się na Kreml zabijając kolejnych przeciwników, a wśród nich dwóch braci Naryszkinów, Kiryła i Iwana, co stało się na oczach przyszłego cara Piotra, ich siostrzeńca. Przez kilka dni na ulicach Moskwy szerzyły się rabunki i gwałty. Majowy bunt doprowadził do tego, że starszy przyrodni brat Piotra, [[Iwan V Romanow|Iwan V]] został ogłoszony "pierwszym" carem, zaś Piotr "drugim", a ich starsza siostra Zofia [[regent]]ką w imieniu ich obu.
 
Jesienią 1682 roku książę [[Chowańscy|Iwan Andriejewicz Chowański]] – bliski współpracownik Zofii, mianowany za swe zasługi w stłumieniu buntu dowódcą formacji strzeleckich – zwrócił się przeciwko niej. Wspierany przez [[Staroobrzędowcy|staroobrzędowców]], Chowański – chcący zapewne sam sięgnąć po tron – zażądał unieważnienia [[staroobrzędowcy|reform Nikona]]. Zofia ze swym dworem musiała uchodzić z Moskwy i znalazła schronienie w [[Ławra Troicko-Siergijewska|Ławrze Troicko-Siergijewskiej]]. Ostatecznie Zofii udało się uśmierzyć tzw. ''chowańszczyznę'' z pomocą Fiodora Szakłowitego (Chowańskiego schwytano razem z synem Andriejem – będącym wówczas naczelnikiem prikazu sądowego – i przytroczonych do koni przywleczono przed oblicze regentki, a ta wydała wyrok śmierci), króryktóry zajął miejsce Chowańskiego na czele armii.
 
==Zobacz też==