'''Socjalizm utopijny''' -— ideologia mająca na celu zniesienie własności prywatnej jako źródła wyzysku i zamianę dotychczasowych stosunków wspólnotą majątkową i równością wszystkich obywateli.
==Historia==
Procesy industrializacyjne i mechanizacyjne zachodzące od początków [[XIX wiek|XIX wieku]] (najpierw w [[Anglia|Anglii]], [[Francja|Francji]], [[Niemcy|Niemczech]], potem w [[Europa Środkowa|Europie Środkowej]] i [[Europa Wschodnia|Wschodniej]]) spowodowały pojawienie się nowych grup społecznych -— robotników wielkoprzemysłowych i kapitalistów. Warunki pracy, płacy i życia robotników były bardzo złe, a ulegały dalszemu pogorszeniu przede wszystkim dlatego, że napływ do miast dużej liczby ludzi poszukujących pracy powodował konkurencję na rynku pracy. Spadek poziomu życia robotników i szybko rosnące nierówności społeczne były dostrzegane przez filozofów, ekonomistów, a nawet samych przemysłowców. Jednak zło widzieli oni wyłącznie w [[egoizm|egoistycznych]] postawach [[indywidualizm|indywidualistycznych]], które zmieniały niekorzystnie rzeczywistość i propagowali [[altruizm]] oraz dobro wspólne. Drogą do osiągnięcia tego miała być świadomie zorganizowana wspólnota, która zapewni każdej jednostce należne jej miejsce. W połowie lat trzydziestych [[XIX wiek|XIX]] w. owe dążenia do stworzenia systemu idealnego, bez egoizmu, przymusu i wyzysku, zyskały nową nazwę -— [[socjalizm]].
Pierwsi teoretycy, zwani socjalistami [[utopia|utopijnymi]], odwoływali się do dobrej woli społeczeństwa i ewolucyjnego charakteru przebudowy świata. Chcieli zastąpić tradycyjny układ pracodawca - robotnikpracodawca–robotnik wymyślonymi przez siebie dobrowolnymi zrzeszeniami produkcyjnymi.
