Moriyoshi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, drobne techniczne |
|||
Linia 20:
W wieku 18 lat Moriyoshi na polecenie cesarza [[Go-Daigo]] został opatem w świątyni [[Enryaku-ji]] na [[Góra Hiei|górze Hiei]].
Gdy w 1331 roku cesarz Go-Daigo próbował, bez skutku, odzyskać władzę (tzw. [[Wojna Genkō]]), Moriyoshi uciekł z Enryaku-ji do [[Prowincja Kii|prowincji Kii]] i spotkał tam [[Masashige Kusunoki]]. Wytrwale bronili oni małej twierdzy Akasaka przed wojskami [[
Bohaterska obrona przez Masashige twierdzy Chihaya (obok Akasaki), razem z wysiłkami Moriyoshi w poszukiwaniu ochotników do armii, pozowliły stworzyć dużą armię wojowników wiernych cesarzowi. W 1333 roku do ich armii dołączyli [[Takauji Ashikaga]] i [[Yoshisada Nitta]]. Wkrótce potem władza rodu [[Ród Hōjō|Hōjō]] została zniszczona.
Linia 27:
Wróciwszy na tron, cesarz Go-Daigo rozpoczął [[Restaurację Kenmu]]. Najpierw odmówił utalentowanemu [[Takauji Ashikaga]] tytułu [[siogun]]a, wojownikowi spokrewnionemu z siogunami z rodu [[Ród Minamoto|Minamoto]], a następnie popełnił podwójny błąd, nadając ten tytuł swym dwóm synom: księciom Moriyoshi i [[Narinaga|Narinadze]], którzy byli cywilami. Zostało to źle odebrane przez klasę samurajów.
W 1334 Takauji spreparował dowody na to, że Moriyoshi planuje obalić swego ojca, i zmusił cesarza, by wydał go w jego ręce. Moriyoshi został wysłany do brata Takauji, Tadayoshiego w [[Kamakura (miasto)|Kamakurze]] i został uwięziony w jaskini koło Kamakury na 8 miesięcy. Jaskinia jest teraz na terenie sanktuarium Shinto w Kamakurze, nazywającego się Kamakura-gu. Bunt [[Tokiyuki Hōjō]] zmusił Tadayoshiego do opuszczenia Kamakury. Nie mogąc zabrać księcia ze sobą, Tadayoshi rozkazał go ściąć
== Bibliografia ==
| |||