Albrecht Meklemburski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
Xqbot (dyskusja | edycje)
m robot poprawia: da:Albert af Mecklenburg; zmiany kosmetyczne
Linia 7:
W 1364 wybrany królem Szwecji, na co nie zgodziła się większość szlachty. W efekcie siłą zagarnął tron. Wyjątkowo niepopularny władca. Znienawidzony zwłaszcza w [[Finlandia|Finlandii]], po ograniczeniu praw Finów i pozbawienia szlachty fińskiej majątków. Wprowadził poddaństwo wśród chłopów. W 1374 roku w Finlandii wybuchło powstanie. Chłopi zabijali nowo zamieszkałą szlachtę (w majątkach zagarniętych przez Albrechta). Powoli tracił kontrolę nad Królestwem Szwecji. Był niepopularny wśród swojego wojska. Spokój przywrócił szwedzki możnowładca Grip.
 
W 1384 roku, dwa lata przed swoją śmiercią [[Bo Jonsson Grip]] spisał testament. Przekazywał w nim wszystkie zamki i zastawy stanom szwedzkim, a zarząd powierzał specjalnej komisji złożonej z możnowładców świeckich i duchownych. Wykonanie tego testamentu stało się bezpośrednią przyczyną konfliktu między królem Albrechtem, który starał się obalić jego postanowienia pod pozorem obrony interesów wdowy po zmarłym, Małgorzaty Dume, i jego poddanymi.
 
Tak napięta sytuacja doprowadziła do tego, że już w 1387 opozycyjnie nastawieni możnowładcy szwedzcy rozpoczęli negocjacje z królową Danii i Norwegii [[Małgorzata I|Małgorzatą I]]. Doprowadziły one w marcu 1388 roku do podpisania układu w Dalaborg nad [[Wener|jeziorem Wener]], w którym poddawali się pod jej protekcję i czynili z niej wykonawczynią testamentu Bo Jonssona Gripa. Oznaczało to jawny bunt przeciw władzy Albrechta. Zakończył się on zwycięstwem opozycji szwedzkiej wspieranej przez wojska duńsko-norweskie nad niemieckimi oddziałami króla w decydującej bitwie pod Falköping (24 lutego 1389 roku), a sam Albrecht dostał się do niewoli.
Linia 28:
[[Kategoria:Zmarli w 1412]]
 
[[da:AlbrechtAlbert af Mecklenburg]]
[[de:Albrecht III. (Mecklenburg)]]
[[et:Albrecht Mecklenburgist]]