Miłość niebiańska i miłość ziemska: Różnice pomiędzy wersjami

W ciągu wieków wielu historyków próbowało zinterpretować i wyjaśnić przesłanie dzieła. [[Hippolyte Taine]] w [[1865]] roku w swojej ''Filozofii sztuki'' twierdził, że jest to obraz przedstawiający jedynie piękną kobietę ubraną i tę samą, ale nagą. Giulio Carlo Argan posunął się dalej w swej ocenie i stwierdził, iż obraz nie ma żadnej treści ideowej<ref>[[Giulio Carlo Argan]] ''L'amor sacro e l'amor profano di Tiziano Vecellio'', wyd. Bompiani, Milan 1949, za Wojsław Molè ''Tycjan'', s. 40.</ref>. [[Louis Hourticq]] wysunął hipotezę, jakoby Tycjan przedstawił alegorię swojej własnej miłości do córki Palmy Starego, nazywając obraz "modlitwa miłosną". Prawdopodobnie Tycjan, malując ''Miłość...'', nawiązał do motywów zawartych w ''[[Hypnerotomachia Poliphili|Hypnerotomachii]]'' domniemanego autorstwa [[Francesco Colonna|Francesco Colonny]], opublikowanej w [[Wenecja|Wenecji]] w 1499 roku.

Według E. Panofsky'ego, naga kobieta symbolizuje boginię [[Wenus (bogini)|Wenus]], na co mają wskazywać jej atrybuty ukazane na płótnie: Amor, róże i widoczne w tle zające. Święty charakter niebiańskiej Wenus ma podkreślać widoczny w oddali [[kościół (budynek)|kościół]] po jej prawej stronie. Naga kobieta ma również cechy posągów antycznych, co kontrastuje z kobietą w szatach, z której bije życie i cielesna piękność. Na jej głowie z kolei widoczny jest [[mirt]]owy wianek symbolizujący [[Małżeństwo w katolicyzmie#Wierność małżeńska|wierność małżeńską]]. Kobietą w szatach miałaby być [[Medea (mitologia)|Medea]].