Heinrich von Plauen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
Yacckowski (dyskusja | edycje) Uzupełnienie faktów tła historycznego. Na podstawie "Polska Piastów Polska Jagiellonów" Paweł Jasienica. |
||
Linia 5:
Początkowo nie pełnił żadnych ważniejszych urzędów i dopiero w [[1402]] mianowano go [[komtur]]em [[Nieszawa|Nieszawy]]. W [[1407]] r. został komturem [[Świecie|Świecia]]. Plauen nie brał udziału w [[bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]] [[15 lipca]] [[1410]] r. Na wieść o klęsce zakonu natychmiast pospieszył ze swym hufcem do [[Malbork]]a przewidując, że tam właśnie skierują się oddziały polsko-litewskie. Dotarł na czas i to w dużej mierze dzięki energicznej postawie von Plauena Krzyżacy zawdzięczają ocalenie swojej stolicy.
Operacja organizacji obrony powiodła się ponieważ zwycięski Król Polski Władysław Jagiełło zwlekał z wyruszeniem spod Grunwaldu na Malbork i to pomimo próśb księdza Mikołaja Trąby. Marsz trwał dziewięć dni do 25 lipca! Prawdopodobnie Jagiełło po naradzie z Witoldem postanowił jednak dać Krzyżakom czas na obronę gdyż inaczej zupełna klęska zakonu spowodowałaby że Korona Polska stałaby się tak potężna że zagroziłoby to niepodległości Litwy - trzeba pamiętać że Jagiełło był litwinem.
Za zasługi podczas obrony zamku malborskiego kapituła zakonna obrała Heinricha von Plauena wielkim mistrzem w [[1410]], pomijając innych hierarchów zakonnych, sprawujących ważniejsze funkcje m.in. [[Werner von Tettingen|Wernera von Tettingena]], wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego, który uratował się z rzezi grunwaldzkiej. W [[1411]] wielki mistrz odniósł sukces dyplomatyczny, zawierając z Polską tzw. [[pokój toruński 1411|I pokój toruński]] na bardzo korzystnych dla zakonu warunkach. Jednocześnie, mimo osłabienia po klęsce grunwaldzkiej, rozpoczął aktywne przygotowania do wojny odwetowej z południowym sąsiadem.
| |||