Ranger 7: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Przebieg misji ==

Rakietą nośną [[Atlas Agena B]] wystrzelono sondę na tymczasową [[orbita|orbitę]] okołoziemską, na wysokości 192 km. Pół godziny po starcie drugie odpalenie członu Agena umieściło statek na trajektorii doksiężycowej. Po odłączeniu Rangera od ostatniego członu rakiety nośnej, rozłożyły się panele ogniw słonecznych, włączono system kontroli położenia i przełączono komunikację z [[antena dookólna|anteny dookolnej]] na [[antena paraboliczna|paraboliczną]]. Drugiego dnia, 29 lipca o 10:27 UTC, wykonano planowy manewr korekcji trajektorii. Jedynym zakłóceniem misji na tym etapie była krótkotrwała utrata namiaru na statek przez antenę stacji naziemnej na [[Canaveral|przylądku Canaveral]].

 

 

== Instrumenty ==

* System telewizyjny

: Ważący 173 kg system kamer składał się z sześciu kamer telewizyjnych typu Vidicon, zdolnych do przesyłania wysokorozdzielczych zbliżeń powierzchni Księżyca podczas ostatnich minut przed zderzeniem sondy z jego powierzchnią. Wykonane zdjęcia służyły do opracowania misji lądowników [[Program Surveyor|Surveyor]] i lotów załogowych [[Program Apollo|Apollo]]. Wszystkie kamery miały [[apertura|aperturę]] 1 cala (2,54 cm). Fotoprzewodnikiem w nich był [[antymonit|siarczek antymonu]]-tlenosiarczek (ASOS). Kamery podzielone były na dwa zespoły, każdy z niezależnym zasilaniem, w celu zwiększenia niezawodności. Pierwszy (nazywany F) składał się z dwóch kamer z pełnym skanowaniem. Kamera A była kamerą szerokokątną, o polu widzenia 25° i [[ogniskowa|ogniskowej]] 25 mm ([[światłosiła]] f/0,95). Kamera B była wąskokątna (8,4°) i miała ogniskową o długości 76 mm (światłosiła f/25). Obraz kamer miał 11 mm² powierzchni, składał się z 1150 linii i był skanowany w 2,5 s. Tyle samo trwało kasowanie obrazu, co oznacza, że zdjęcia mogły być wykonywane co pięć sekund. Drugi zespół (P) składał się z czterech kamer o skanowaniu częściowym, dwóch wąsko- (pole widzenia 2,1°, ogniskowa 76 mm, światłosiła f/25) i dwóch szerokokątnych (pole widzenia 25°, ogniskowa 25 mm, światłosiła f/0,95). Obraz miał wielkość 2,8 mm², składał się z 300 linii, a jego skanowanie zajmowało 0,2 s. Pola widzenia kamer nakładały się i zawierały jedno w drugim.