Turpizm: Różnice pomiędzy wersjami

W poezji polskiej turpizm pojawił się po [[1956]] roku i posługiwali się nim: [[Stanisław Grochowiak]], [[Ernest Bryll]], [[Andrzej Bursa]] i inni. Programowo przedstawiciele turpizmu włączyli do swoich utworów motywy brzydoty, kalectwa, choroby, śmierci. Opisywali przedmioty, krajobrazy i zjawiska odrażające (zniszczenie, przemijanie, starzenie się, rozkład), co miało służyć uwiarygodnieniu przedstawionej wizji świata, pomóc w afirmacji rzeczywistości ze wszystkimi jej aspektami.

 

napisał Grochowiak w wierszu "Czyści", a w artykule "Turpizm, realizm, mistycyzm" tak odpierał oskarżenia o efekciarstwo wysyłane pod adresem turpistów:

: "Turpiści - o ile rozumiem nas, turpistów, dobrze - nawet w najdalej posuniętym akcie buntu (czy przeciwko życiu, czy przeciw tradycji literackiej) wyrażają ostatecznie postawę afirmatywną. Żaden turpista nie przeraża tylko po to, by przerażać, żaden nie krzyczy, aby usłyszano, jaki ma silny głos. I znowu nie rekwizyty decydują, ale postawy."

Poezja turpistyczna stanowiła protest pokoleniowy.

 

 

[[Kategoria:Prądy literackie]]