Wersja z 00:19, 23 paź 2010 edytuj Władysław Komorek (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 28 174 edycje m infobox ← poprzednia edycja		Wersja z 09:28, 23 paź 2010 edytuj anuluj edycję Loraine (dyskusja \| edycje) Członkowie Komitetu Arbitrażowego, Redaktorzy, Administratorzy 80 318 edycji m infobox następna edycja →
Linia 7: \|miejscowość = \|kościół = \|rodzaj klasztoru = męski \|typ zakonu = \|zakon = \|prowincja = \|eparchia = [[Athos]] \|funkcja przełożonego = \|przełożony klasztoru = \|klauzura = \|liczba zakonników = 22 \|rok liczby zakonników = 2010 \|liczba eremów = \|1. obiekt sakralny typ = Katholikon \|1. obiekt sakralny nazwa = Cerkiew Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni \|2. obiekt sakralny typ = \|2. obiekt sakralny nazwa = \|3. obiekt sakralny typ = \|3. obiekt sakralny nazwa = \|założyciel klasztoru = [[Stefan Nemania]] \|fundator = [[Stefan Nemania]] \|styl = \|materiał budowlany = cegła, kamień \|rok budowy = \|data zamknięcia = Linia 48: Pochodzenie nazwy klasztoru nie jest jasne. Słowo ''Chilandar'' może pochodzić od ''chelandion'' - rodzaju statku [[Bizancjum\|bizantyjskiego]]; istnieje również teza, iż nazwa ta nawiązuje do imienia założyciela pierwszej wspólnoty mniszej na tym miejscu<ref name="athos"/>. Monaster w dzisiejszym kształcie został założony w XII w. przez [[~~Stefan~~Stefana ~~Pierwszy Koronowany~~Nemania\|~~króla serbskiego~~ Stefana ~~Pierwszego Koronowanego~~Nemanię]] (który wstąpił do monasteru i przyjął imię Symeon) oraz jego syna Rastka, znanego jako mnich [[Święty Sawa\|Sawa]]. Chilandar był początkowo monasterem filialnym [[Klasztor Watopedi\|klasztoru Watopedi]], następnie uzyskał niezależność i zyskał zwierzchność nad mniejszymi wspólnotami: Zygou, św. Bazylego, Komitissas, Kalyka, Paparnikion, Omologetou oraz Strovilaias<ref name="athos"/>. Od początku posiadał wyraźnie serbski charakter; w 1198 cesarz bizantyjski Aleksy III potwierdził jego przynależność do Serbów<ref name="athos"/>. Klasztor otrzymywał liczne dary od kolejnych władców średniowiecznej Serbii. Jego silny związek z narodem serbskim utrzymał się do XVII-XVIII w., gdy liczba przybywających na Athos Serbów spadła, następnie zaś w 1722 Chilandar został zniszczony przez pożar. Monaster przetrwał dzięki działalności mnichów [[Bułgaria\|bułgarskich]]<ref name="athos"/>. Kolejny pożar zniszczył zabudowania klasztoru w 1891<ref name="athos"/>. Główna cerkiew monasterska nosi wezwanie Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni i została wzniesiona w XIV stuleciu; dekoracja wnętrza ([[fresk]]i) datuje się z wieku XIX<ref name="athos"/>.

Chilandar: Różnice pomiędzy wersjami