Żośle: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Zmiana nazwy hasła zgodnie z oryginalną intencją. Nazwa polska miejscowosci dla polskiej wersji Wikipedii.
drodbna poprawka
Linia 45:
 
W Żoślach znajduje się [[neogotyk|neogotycki]] kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem św. Jerzego zbudowany w [[1902]] według projektu inż. Titenbruka.
Według Stryjkowskiego (1846), ŽasliaiŻośle jest bardzo starą osadą. Stryjkowski podaje, że książę litewski Kukuwojtis, syn Żywibunda, postawił na początku XIII w. nad jeziorem żosielskim posąg drewniany upamiętniający jego matkę Pojatę, córkę Kiernusa. Posąg ten był czczony przez lokalny lud. Potem, gdy uległ zniszczeniu na tym miejscu, na grobie Pojaty wyrosły lipy, które uznawano za święte. Istniała też pieśń o Pojacie.
Najstarsze wzmianki o Żoślach pochodzą z początku [[XV wiek]]u. Wówczas to właścicielem Żośli był Janutis Volimontaitis (według innych źródeł Holimontaitis), administrator Trok z polecenia wielkiego księcia Witolda, a od 1413 r. wojewoda trocki, zamordowany wraz z trzema synami w 1432 r. Pierwszy kościół wzniesiono tam w [[1433]] pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, św. Jana i św. Barbary, konsekrowany przez biskupa wileńskiego Mikołaja Dzierzgowicza (1433-1462). Kościół ufundował Jan Nacz. W XV - XVI w. wieś Żośle należała do wygasłej rodziny Naczów. Jan i Michał Naczowie w 1453 r. odnowili fundację kościoła w Żośle. Po wygaśnięciu rodu Naczów Žasliai na mocy prawa obowiązującego na Litwie przypadły wielkiemu księciu litewskiemu, który w 1457 r. (rzekomo w tym samym roku 28 lutego Żośle otrzymało prawa miejeskie) podarował je wojewodzie wileńskiemu Janowi Gosztołdowi. Po jego śmierci w 1458 r. przeszły we władanie syna, Marcina Gosztołda. W 1517 r. Goształdowie dokupili tam część ziemi aż do jeziora Żośle od niejakiego Sakowicza. Ostatnim spadkobiercą z tego rodu był Albert Gosztołd (zm. w 1539 r.), współtwórca Statutu Litewskiego i inicjatora tzw. Kroniki Bychowca.