Walter V z Brienny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Alexbot (dyskusja | edycje)
AlohaBOT (dyskusja | edycje)
m naprawa linków
Linia 3:
Syn Hugona z Brienne, [[baliw]]a księstwa Aten w latach 1291–1294, i Izabeli de la Roche, dziedziczki Teb. Owdowiawszy jego ojciec ożenił się ponownie z Heleną Angeliną, wdową po [[Wilhelm I de la Roche|Wilhelmie I de la Roche]], która sprawowała regencję w imieniu małoletniego [[Gwido II de la Roche|Gwidona II de la Roche]].
 
W [[1306]] roku Walter poślubił [[Joanna de Chatillon|Joannę de Chatillon]]. Objął władzę na Księstwem Aten po bezpotomnej śmierci Gwidona II. Snując ambitne plany opanowania pogrążającej się w coraz większym chaosie [[Tesalia Angelosów|Tesalii]] zawarł porozumienie z [[Kompania Katalońska|Kompanią Katalońską]] i w 1310 roku najechał Tesalię. Został odparty przez połączone siły tesalskie i bizantyńskie. W następnym roku doszło do konfliktu między Walterem a najemnikami katalońskimi. 15 marca 1311 nad rzeką [[Kefisos]] w [[Beocja|Beocji]] doszło do bitwy. Zebrane przez Waltera ze wszystkich państewek łacińskich wojsko, w sile 700 rycerzy, mimo przewagi liczebnej doznało klęski w starciu z Katalończykami. Bitwa skończyła się pogromem armii księcia Aten i śmiercią Waltera z Brienne. Katalończycy zajęli Teby i zaatakowali Ateny, których próbowała bronić wdowa po Walterze Joanna. Ostatecznie wraz z synem opuściła Grecję. Peloponeskie posiadłości Waltera wokół [[Argos (miasto)|Argos]] i [[Nauplion|Nauplii]] pozostały w ręku Joanny i jej syna.
 
==Bibliografia==