'''Jaromir''' (zm. [[4 listopada]] [[1035]]) –– książę czeski z [[dynastia|dynastii]] [[Przemyślidzi|Przemyślidów]]. Panował w latach [[1003]], [[1004]]-[[1012]], [[1033]]-[[1034]]. Syn [[Bolesław II Pobożny|Bolesława II Pobożnego]] i jego żony [[Emma (księżna czeska)|Emmy]], młodszy brat [[Bolesław III Rudy|Bolesława Rudego]]. Po śmierci [[Władywoj Przemyślida|Władywoja]] przejął tron, jednak został obalony przez [[Bolesław I Chrobry|Bolesława Chrobrego]], który pomógł odzyskać tron jego starszemu bratu. Powrócił na tron dzięki zbrojnej pomocy cesarza [[Henryk II Święty|Henryka II]], uzyskanej za cenę złożenia hołdu lennego Henrykowi. Należał do najwierniejszych stronników cesarskich, wspomagał Niemców w wojnie przeciwko Polakom. W roku [[1012]] został obalony przez swojego brata [[Oldrzych (zm. 1034)|Oldrzycha]] i udał się na wygnanie. Udało mu się na krótko powrócić na tron w roku [[1033]]. W roku [[1034]] Oldrzych odzyskał władzę, a Jaromir został uwięziony. Zmarł rok później, najprawdopodobniej zamordowany. Jak donoszą kroniki Jaromir był eunuchem, a wykastrowano go z polecenia Bolesława Chrobrego. Według [[Kosmas z Pragi|Kosmasa]], został zamordowany przez [[Wrszowcy|Wrszowców]].
