Dado Pršo: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1999]] roku ściągnięto Pršo z powrotem do Monaco. Nie grał zbyt wiele i często wchodził na końcówki meczów, ale konkurencja w ataku Monaco była ogromna. [[Marco Simone]], [[Ludovic Giuly]] czy [[David Trezeguet]] to uznane nazwiska i Pršo musiał ustępować im miejsca. Z takim właśnie atakiem Monaco zdobyło [[Ligue 1|mistrzostwo Francji]] po 3 latach. Także w kolejnych sezonach Pršo był tylko rezerwowym. Sytuacja zmieniła się dopiero w sezonie [[2002]]/[[2003]], kiedy to trener ASM [[Didier Deschamps]] w końcu postanowił postawić na Dado, pomimo, że ten opuścił część sezonu z powodu kontuzji. W kolejnym sezonie [[2003]]/[[2004]] Pršo został zapamiętany przede wszystkim dzięki świetnym występom w [[Liga Mistrzów UEFA|Lidze Mistrzów]]. Pomógł Monaco awansować aż do finału tych rozgrywek, w których Francuzi nie sprostali [[FC Porto]] przegrywając 0:3. W pamięci pozostanie także mecz z [[Deportivo La Coruña]], wygrany przez Monaco 8:3 – Pršo zagrał kapitalny mecz zdobywając w swoje urodziny ([[5 listopada]]) aż 4 bramki, co jest dotąd rekordem LM.

 

 

Pršo w pewnym momencie kariery zaczął miewać szczególne problemy z nogami – jego kolana po każdym meczu stają się opuchnięte do tego stopnia, że przez kilka dni Pršo nie może normalnie trenować. Z tego powodu w [[2007]] roku był zmuszony zakończyć karierę.