'''Mimesis''' ({{greka|μίμησις}} - imitacja, podobieństwo) – zasada twórczego naśladownictwa natury, bądź dzieł mistrzów, którym udało się tę naturę odtworzyć. Zasada ta powstała w [[antykstarożytność|antyku]]u, po raz pierwszy opisał ją [[Platon]] w swoich dialogach ''[[Ion (dialog)|Ion]]'' i ''[[Państwo (dialog)|Państwo]]'', [[Arystoteles]] natomiast poświęcił jej dzieło ''[[Poetyka (dzieło)|Poetyka]]''. Później przejął ją [[renesans]], gdzie wzorem do naśladowania stała się sztuka klasyczna. Postępowali oni według formuły [[Horacy (poeta)|Horacego]], który uważał, że poeta jest jak pszczoła zbierająca nektar z różnych kwiatów i przetwarzająca go na własny, niepowtarzalny miód.
