3 Commando Brigade: Różnice pomiędzy wersjami

Brygada powstała we wrześniu 1943 roku jako '''3 Special Service Brigade''', a w grudniu 1944 roku zostąłazostała przemianowana na '''3 Commando Brigade'''. Podczas II wojny światowej w jej skład wchodziły dwa [[Commando|commanda]] armijne (1 i 5 Commando) oraz dwa commanda piechoty morskiej (42 i 44 Commando).

19 grudnia 1943 roku brygada dotarła do [[Indie|Indii]], skąd miała prowadzić operacje przeciw Japończykom okupującym [[Birma|Birmę]]. Od marca 1944 roku prowadziła działania desantowe i dywersyjne w [[Arakan]]ie. W styczniu 1945 roku wzięła kluczowy udział walkach pod [[Kangaw]], czyli rozstrzygającej bitwie tzw. trzeciej kampanii arakańskiej. Rozpoczęła się ona, gdy komandosi wylądowali 22 stycznia na tyłach japońskiej 54 Dywizji Piechoty i zajęli pozycje obronne wokół wzgórza 170. W ciągu następnych kilku dni Japończycy, którym groziło odcięcie, starali się zlikwidować zagrożenie, zaciekle atakując pozycje Brytyjczyków, wspieranych przez oddziały indyjskiej piechoty i kilka czołgów. 30 stycznia podoodziałyjeden japońskiejz japońskich dywizjipułków wdarływdarł się na północne stoki wzgórza 170, które było zajmowane przez 1 i 42 Commando. W ciągu następnych 36 godzin trwała tam zacięta walka, głównie na minimalnym dystansie. Japończykom nie udało się jednak przełamać pozycji komandosów, co spowodowało generalny ich odwrót japońskich wojsk z Arakanu. Kolejnym zadaniem 3 Commando Brigade miało być wzięcie udziału w inwazji na [[Malaje]] (Operacja Zipper). Nie doszaładoszła ona jednak do skutku z powodu kapitulacji Japonii<ref>{{cytuj książkę |autor =Ian Westwell, Simon Dunstan| tytuł = Oddziały specjalne aliantów| wydawca = Bellona| miejsce = Warszawa| rok = 2010| strony = 54| isbn = 978-83-11-11707-5}}</ref>.

Po zakończeniu wojny brygada została wysłana do [[Hongkong]]u, gdzie przez następne dwa lata pełniła służbę garnizonową. Tam też dokonana zostąłazostała jej reorganizacja. 44 Commando przemianowano na 40. Natomiast 1 i 5 Commando zostały połączone w 1/5 Commando, a w styczniu 1947 roku rozwiązane. Ich miejsce zajęło przysłane z Europy 45 Commando. Tym samym brygada straciła mieszany charakter, stając się oddziałem złożonym wyłącznie z piechoty morskiej. Jej nazwę zmieniono na '''3 Commando Brigade Royal Marines'''<ref>{{cytuj książkę |autor =Ian Westwell, Simon Dunstan| tytuł = Oddziały specjalne aliantów| wydawca = Bellona| miejsce = Warszawa| rok = 2010| strony = 86| isbn = 978-83-11-11707-5}}</ref>.

W maju 1947 roku brygada została przeniesiona na [[Malta|Maltę]], wkrótce potem wysłano ją do [[Palestyna (mandat)|Mandatu Palestyny]], gdzie wybuchła [[Wojna domowa w Mandacie Palestyny|wojna domowa]]. 30 maja 1948 roku 40 Commando opuściło [[Hajfa|Hajfę]], będąc ostatnią brytyjska jednostką która wycyofaławycofała się z Palestyny.

W latach 60. brygada stacjonowała na Bliskim i Dalekim Wschodzie, biorąc udział m.in. w działaniach bojowych m.in. [[konflikt adeński|w Adenie]] i [[konfrontacja indonezyjsko-malezyjska|na Borneo]]. W latachokresie 1969-2000 elementy 3 Commando Brigade były rozmieszczone w Irlandii Północnej. W latach 70. oddział przejął odpowiedzialność za obronę północnej flanki NATO i odtąd komandosi regularnie przeprowadzają ćwiczenia w północnej Norwegii i Arktyce<ref name="hist">{{cytuj stronę| url = http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/20101001110155/http://www.royalnavy.mod.uk/royalmarines/units-and-deployments/3-commando-brigade/brigade-information/history/| tytuł =3 Commando Brigade. History|opublikowany= nationalarchives.gov.uk|data = |data dostępu = 12 listopada 2010| autor = | język = en}}</ref>.

Od 2002 roku pododziałypododdziały 3 Commando Brigade biorą udział w akcjach przeciwko Talibom w Afganistanie. W 2003 roku brygada stanowiła szpicę wojsk brytyjskich, które wzięły udział w [[II wojna w Zatoce Perskiej|inwazji na Irak]]. 20 maja przeprowadziła ona operację desantową zakończoną zdobyciem półwyspu Al Faw i znajdujących się tam pół naftowych, następnie wzięła udział w zajęciu [[Basra|Basry]]<ref name="hist"/>.

Dowódcą jest oficer w randze generała brygady, od 2010 roku funkcję tę sprawuje Ed Davis. Od 2008 roku trzon bojowy oddziału tworzą liczące ok. 750 osób cztery commanda (odpowiadająodpowiedniki [[batalion]]owiów piechoty): 40, 42 i 45 Commando oraz 1 Rifles. Wsparcie artyleryjskie zapewnia im 29 Commando Regiment Royal Artillery, a inżynieryjne 24 Commando Regiment Royal Engineers<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.hmforces.co.uk/Join_The_Forces/articles/103-3-commando-brigade-royal-marines| tytuł =3 Commando Brigade (Royal Marines)|opublikowany= hmforces.co.uk|data = |data dostępu = 1 grudnia 2010| autor = | język = en}}</ref>.

Większość pododziałówpododdziałów złożona jest z żołnierzy piechorypiechoty morskiej, jednak trzy z nich rekrutują się z [[British Army|wojsk lądowych]]: 1st Battalion The Rifles, 29 Commando Regiment RA i 24 Commando Regiment RE. Bez względu na pochodzenie wszyscyWszyscy członkowie brygady zobligowani są do ukończenia kursu Commando w bazie Royal Marines w [[Lympstone]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.hmforces.co.uk/Join_The_Forces/articles/110-attached-army-units-under-command-of-3-commando-brigade| tytuł =Attached Army Units Under Command of 3 Commando Brigade| opublikowany= hmforces.co.uk|data = |data dostępu = 1 grudnia 2010| autor = | język = en}}</ref>.