Wersja z 12:03, 2 gru 2010 edytuj Hoa binh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 195 412 edycji drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 12:06, 2 gru 2010 edytuj anuluj edycję Hoa binh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 195 412 edycji drobne redakcyjne, WP:SK następna edycja →
Linia 1: {{CHN nazwisko infobox\|zdjęcie=[[Plik:Zhang Wentian3.jpg\|150px]]\|nazwa=Zhang Wentian\|P=Zhāng Wéntiān\|WG=Chang Wen-tien\|POL=\|TRAD=張聞天\|UPR=张闻天}} '''Zhang Wentian''' (ur. [[30 czerwca]] [[1900]], zm. [[1 lipca]] [[1976]]), znany także jako Luo Fu (洛甫). ~~Chiński~~– chiński uczony, polityk komunistyczny, dyplomata, sekretarz generalny [[Komunistyczna Partia Chin\|Komunistycznej Partii Chin]]. W latach [[1920]]-[[1924]] kształcił się w Japonii, następnie w USA, a ostatecznie w [[1925]] roku podjął studia na Uniwersytecie Sun Jat-sena w Moskwie<ref name=Zhang>< /~~ref~~> i w tym samym roku wstąpił do KPCh <ref>Jung Chang, ''Mao'', str. 151</ref>. Po powrocie do kraju w 1931 roku zasiadał w Komitecie Centralnym i Stałym Komitecie Biura Politycznego Komunistycznej Partii Chin. Uczestniczył w [[Długi Marsz\|Długim Marszu]] w czasie którego spiskował (wspólnie z Mao Zedongiem i [[Wang Jiaxiang]]iem przeciwko Bo Gu. W [[1934]] roku zastąpił [[Mao Zedong]]a na stanowisku przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych<ref>Jung Chang, ''Mao'', str. 129</ref>. 5 lutego [[1935]] roku, po usunięciu [[Bo Gu]], został sekretarzem generalnym partii<ref name=Zhang>< /~~ref~~>. Oficjalnie poinformowano o tym jednak dopiero miesiąc później po ugruntowaniu się władzy Mao i Zhanga. <ref>Jung Chang, ''Mao'', str. 154</ref>.. Piastował to stanowisko aż do jego likwidacji w [[1945]] roku po oskarżeniach o trockizm<ref>Roger Faligot, ''Tajne służby Chin (1927-1976)'', str.136</ref>. W obawie o utratę kierownictwa partii na rzecz [[Zhang Guotao]], 7 lutego oficjalnie poparł plan Mao Zedonga aby zamiast maszerować do [[Syczuan]]u pozostać w prowincji [[Guizhou]] (pretekstem była sprowokowana przez Mao potyczka z wojskami syczuańskimi, w której zginęło ok. 4 000 żołnierzy Armii Czerwonej, co miało być przykładem na to, że wojska te są zbyt silne aby maszerować do Syczuanu)<ref>Jung Chang, ''Mao'', str. 151-153</ref>. Mianował też wtedy Mao "ogólnym dowódcą frontu", które to stanowisko specjalnie dla niego stworzył<ref>Jung Chang, ''Mao'', str. 154</ref>. Od kwietnia [[1951]] do stycznia [[1955]] roku przebywał jako ambasador w ZSRR.<ref>[http://www.fmprc.gov.cn/eng/ziliao/wjrw/3607/3611/t18178.htm Chinese Embassy in Russia], fmprc.gov.cn [Dostęp 1 grudnia 2010]</ref> Po powrocie do Chin w latach [[1954]]-[[1960]] był wiceministrem spraw zagranicznych ChRL<ref name=Zhang>{{cytuj stronę\| url = http://www.fmprc.gov.cn/eng/ziliao/wjrw/lrfbzjbzzl/t40498.htm \| tytuł = Zhang Wentian \| data dostępu = 22 stycznia 2010}}</ref>. W [[1959]] roku na konferencji w Lushanie poparł wystąpienie marszałka [[Peng Dehuai]]a, w którym krytykował on politykę [[wielki skok naprzód\|wielkiego skoku]], a następnie sam wystąpił z krytyką programu gospodarczego<ref>Jonathan Fenby, ''Chiny. Upadek i narodziny wielkiej potęgi.'', str. 558-559</ref>. Na sierpniowym plenum tego samego roku Zhang otrzymał od Mao list wzywający go do złożenia szczerej samokrytyki, oraz został pozbawiony funkcji wiceministra spraw zagranicznych. Jednak jego pozycja partyjna nie została jeszcze naruszona<ref>Jonathan Fenby, ''Chiny. Upadek i narodziny wielkiej potęgi.'', str. 561</ref>. W czasie [[rewolucja kulturalna\|rewolucji kulturalnej]] poddany represjom. Wraz z Peng Dehuaiem byli wyprowadzani na podwyższenia, gdzie byli kopani, okładani pięściami i fotografowani w pokłonie hańby<ref>Jonathan Fenby, ''Chiny. Upadek i narodziny wielkiej potęgi.'', str. 608</ref>. W sierpniu [[1978]] roku został pośmiertnie zrehabilitowany<ref name=Zhang>< /~~ref~~>. {{Przypisy}}

Zhang Wentian: Różnice pomiędzy wersjami