Magnus Stenbock: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.5.2) (robot dodaje: nn:Magnus Stenbock |
literówka |
||
Linia 6:
Pochodził z możnego rodu szlacheckiego, był synem marszałka i gubernatora Skanii [[Gustaw Otto Stenbock|Gustawa Ottona Stenbocka]]. W okresie dorastania Stenbocka sytuacja finansowa rodziny jednak pogorszyła się. Stenbock w latach [[1678]]-[[1682]] studiował w [[Uppsala|Uppsali]], następnie odbył podróż po Europie.
W [[1685]] rozpoczął karierę wojskową jako chorąży. Szybko jednak awansował, już 1693 był pułkownikiem. W momencie rozpoczęcia [[III wojna północna|wielkiej wojny północnej]] był dowódcą regimentu piechoty Dalarna, którym dowodził w [[Bitwa pod Narwą|bitwie pod Narwą]] ([[1700]]). Odznaczywszy się w walce otrzymał stopień generała-majora i znalazł się w najbliższym otoczeniu króla szwedzkiego [[Karol XII|Karola XII]]. Uczestniczył w kampaniach Karola XII na terenie Polski, m.in. wziął udział w [[bitwa pod Kliszowem|bitwie pod Kliszowem]] ([[1702]]), po której został mianowany generalnym komisarzem wojennym, odpowiedzialnym za
Po klęsce Szwedów [[bitwa pod Połtawą|w bitwie pod Połtawą]] Stenbock pośpiesznie zorganizował obronę Szwecji przed Duńczykami – w [[1710]] zwyciężył wojska duńskie w [[bitwa pod Helsingborgiem|bitwie pod Helsingborgiem]] i zmusił je do wycofania się przez [[Sund]]. W [[1712]] został wysłany na [[Rugia|Rugię]] z zadaniem wkroczenia do Polski i ponownego zainstalowania na tronie Stanisława Leszczyńskiego. Początkowo pokonał połączone siły duńsko-saskie w [[bitwa pod Gadebusch|bitwie pod Gadebusch]] (po tej bitwie król Karol XII mianował Stenbocka [[marszałek polny|feldmarszałkiem]]), jednak trudności aprowizacyjne i epidemie oraz nacisk wojsk przeciwnika zmusiły go do marszu w kierunku [[Holsztyn]]u. Tu zajął twierdzę Tönningen, która jednak wkrótce potem została oblężona i [[6 maja]] [[1713]] Stenbock skapitulował. Znalazł się w niewoli duńskiej i został osadzony w zamku [[Frederikshavn]], na północ od [[Kopenhaga|Kopenhagi]]. Tam zmarł w [[1717]]. Został pochowany w [[katedra w Uppsali|katedrze w Uppsali]].
|