Bitwa pod Lützen (1632): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Przed bitwą: poprawa linku
Cojan (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 23:
 
=== Przed bitwą ===
W [[1632]] r. wojska [[Liga Katolicka (Niemcy)|Ligi Katolickiej]] pod dowództwem [[Albrecht von Wallenstein|Wallensteina]] skierowały się w rejony [[Saksonia|Saksonii]]. W ślad za nimi ruszyły wojska [[Gustaw II Adolf|Gustawa Adolfa]], pragnącego zapobiec połączeniu się wojsk cesarskich. Koło [[Naumburg (Saale)]]a Gustaw oszańcował swoje oddziały w oczekiwaniu na przeciwnika. Po otrzymaniu informacji iż Wallenstein wysłał swoje oddziały, dowodzone przez [[Gottfried Heinrich von Pappenheim|Gottfrieda Heinricha von Pappenheima]], w kierunku [[Halle (Saale)|Halle]] oraz [[Lützen]], [[15 listopada]] Gustaw podjął natychmiastową decyzję pościgu za wrogiem na północ. Doszło do dwugodzinnej walki z cesarskimi siłami dowodzonymi przez generała [[Rudolf Colloredo|Rudolfa Colloredo]], który bronił brodu na rzece Rippach [[bitwa pod Weisenfell|pod Weisenfell]]. Walka ta zaalarmowała Wallensteina, który zorientował się w sytuacji, w nocy na [[16 listopada]] ogniem dział wezwał rozproszone oddziały i nakazał Pappenheimowi powrót. Następnie ustawił oddziały wzdłuż okopanego rowami traktu idącego do Lipska, na odcinku między Lipskiem a strumieniem Flossgraben. Umocnił także stojący na jego prawym skrzydle zamek i miasto wraz z pobliskim wzgórzem, umieszczając tam muszkieterów i większość dział. Cały front wojsk cesarskich, które uszykowane zostały do rana, zwrócony został na południe.
 
Centrum tworzyły cztery czworoboki, natomiast jazda rozlokowała się na wzgórzach – prawe skrzydło w okolicach Lützen dowodzone przez [[Henryk von Holk|Henryka von Holka]] oraz lewe pod dowództwem [[Matthias Gallas|Matthiasa Gallasa]]. Rankiem [[16 listopada]] Szwedzi rozpoczęli wymarsz z miejscowości [[Rippach]] w kierunku wojsk cesarskich. Armia szwedzka składała się z dwóch części, w skład każdej z nich wchodziła piechota oraz jazda. Ogółem siły szwedzkie liczyły około 16 tysięcy ludzi<ref name="MEW1"/>, wojska cesarskie bez sił Pappenheima (który po przybyciu miał zająć lewe skrzydło wojsk cesarskich) liczyły 15 tys. żołnierzy (plus 10 tys. Pappenheima<ref>zdaniem Małej Encyklopedii Wojskowej Pappenheim dowodził jazdą w sile 3000 żołnierzy</ref>). Po rozeznaniu się w sytuacji Gustaw nakazał swojej armii zmianę frontu na lewo, wobec czego jego prawe skrzydło dostało się pod ogień artylerii nieprzyjaciela ostrzeliwującego kolumny szwedzkie znajdujące się na drodze. Dopiero koło południa<ref>z powodu mgły Gustaw Adolf zaatakował pozycje Wallensteina dopiero około godziny 10; Mała Encyklopedia Wojskowa</ref> siły Gustawa dotarły w pobliże linii przeciwnika, rozpoczynając walkę.