Joris-Karl Huysmans: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Huysmans.jpg|thumb|right|200px]]

 

Karierę literacką rozpoczął jako [[Naturalizm (literatura)|naturalista]], dziełami takimi jak ''Marthe'' czy ''Histoire d'une fille'' ([[1876]]). Jego najsłynniejsza powieść, ''À rebours'' (''[[Na wspak]]''), [[1884]], w której występował pojedynczy bohater, diuk des Esseintes, wyłamała się z konwencji naturalizmu i stała się przykładem literatury [[dekadentyzm|dekadenckiej]]. ''Na wspak'' zyskała złą sławę podczas procesów [[Oscar Wilde|Oscara Wilde'a]] w [[1895]], kiedy to oskarżyciel odwołał się do książki i określił ją jako "[[Sodomia|sodomiczną]]". W [[1891]] wydanie ''Là-Bas'' wzbudziło zainteresowanie, gdyż książka opisywała zjawisko [[satanizm]]u we Francji [[lata 80. XIX wieku|lat 80. XIX wieku]]. Jego późniejsze dzieła, ''En Route'' ([[1895]]) i ''La Cathédrale'' ([[1898]]) były inspirowane [[katolicyzm]]em. Huysmans był również znany jako krytyk sztuki, co znalazło wyraz w dziełach ''L'Art moderne'' ([[1883]]) i ''Certains'' ([[1889]]). Przychylnie odnosił się do [[impresjonizm]]u, zwłaszcza spod znaku [[Claude Monet|Moneta]]. Był członkiem założycielem [[Akademia Goncourtów|Akademii Goncourtów]].