Kościół św. Michała Archanioła w Kamieńczyku: Różnice pomiędzy wersjami

| zbudowano = [[1710]]<br />remont i konserwacje w latach:[[1934]]-[[1935|35]] i [[1995]]-[[2001]]

[[Kościół salowy]], [[nawa|jednonawowy]], [[prezbiterium]] niewyodrębnione z nawy, zamknięte trójbocznie z [[zakrystia|zakrystią]]. Prezbiterium oddziela od nawy jedynie [[belka tęczowa]], zakończona trójbocznie. Całość przykryta jest płaskim drewnianym stropem. Od frontu z zachodniej strony w przyziemiu czworokątnej wieży kościelnej mieści się [[kruchta]]. Za kruchtą nad nawą [[chór muzyczny]] z krótkimi bocznymi [[empora]]mi wokół nawy. Parapety naw ozdobione są motywami wazonów z kwiatami a strop upiększony motywami roślinnymi. Malowane motywy ozdób na parapetach, nawach i stropie, wykazują ludowe cechy. Na jednym z rysunków na emporze widoczne trzy litery "A.f.V.", prawdopodobnie są to [[inicjał]]y praskiego malarza Antoniego Ferdynanda Veita, żyjącego w pierwszej połowie [[XVIII wiek]]u. Naprzeciw chóru i kruchty w centralnej części prezbiterium ustawiony jest niewysoki, późnobarokowy [[polichromia|polichromowany]], drewniany [[ołtarz główny]] z obrazem, z około 1720 roku, przedstawiający [[Święty Michał|św. Michała]]. Pośrodku ołtarza znajduje się figura [[patron (chrześcijaństwo)|patrona]]a a po bokach aniołowie. Obok prezbiterium, w południowej części obok zakrystii, umieszczona jest [[ambona (architektura)|ambona]] ze stromymi schodkami z 1754 roku, wykonana przez A. Marza w formie wielobocznego korpusu osadzonego na kolumnie. W płycinach ambony całopostaciowe wizerunki [[ewangeliści|ewangelistów]]. Między prezbiterium a nawą wisi ciekawy, ozdobny, ludowy świecznik z [[XVIII wiek]]u w kształcie pierścienia z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem, otoczonej przez [[putto|putta]] trzymające świeczki. Nad wejściem, na środku parapetu empory (chór muzyczny), umieszczona rzeźba [[Święta Anna Samotrzeć (rzeźby Wita Stwosza)|św. Anny Samotrzeci]] z poł. XVIII w. Na ścianach bocznych nawy stacje [[droga krzyżowa|Drogi Krzyżowej]],obrazy namalowane na szkle w latach 30.[[XX wiek]]u przez Herberta Blaschke. W kościele jest jeszcze kilka ludowych rzeźb. Całość wystroju wnętrza tworzy ciekawy układ plastyczny.