Winfield Schley: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nowy
 
m lit.
Linia 25:
'''Winfield Scott Schley''' (ur. [[10 października]] [[1839]] w [[Hrabstwo Frederick (Maryland)|Frederick County]] w stanie [[Maryland]], zm. [[2 października]] [[1911]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) − amerykański oficer marynarki, uczestnik [[wojna amerykańsko-hiszpańska|wojny amerykańsko-hiszpańskiej]], zwycięzca w [[bitwa pod Santiago de Cuba|bitwie pod Santiago de Cuba]] 3 lipca 1898 roku.
 
Winfield Scott Schley wstąpił do [[United States Naval Academy]] w 1856 roku i, po ukończeniu studiów cztery katalata później, został przydzielony do załogi [[fregata (okręt)|fregaty]] [[USS Niagara (1857)|USS "Niagara"]]. Na jej pokładzie wziął udział w blokadzie [[Charleston (Karolina Południowa)|Charlestonu]] podczas [[wojna secesyjna|wojny secesyjnej]]. Jego kolejnym przydziałem była fregata [[USS Potomac (1822)|"Potomac"]] a od 1862 roku [[kanonierka]] [[USS Winona (1861)|"Winona"]]. W 1864 roku został zastępcą dowódcy [[USS Wateree (1964)|USS "Wateree"]], z którym został wysłany na [[Ocean Spokojny]].
 
Po zakończeniu wojny secesyjnej wziął udział w tłumieniu rozruchów na peruwiańskich wyspach [[Chincha]] i interwencji w obronie interesów amerykańskich w [[La Unión (miasto w Salwadorze)|La Unión]] w [[Salwador]]ze. W 1871 roku dowodził jednym z amerykańskich okrętów podczas ekspedycji koreańskiej. W 1884 roku z kolei stanął na czele misji ratunkowej, wysłanej do Arktyki dla ocalenia członków ekspedycji polarnej [[Adolphus Greely|Adolphusa Greely]], zakończonej częściowym sukcesem: uratowano życie siedmiu (w tym dowódcy) z dwudziestu pięciu ludzi.