Folklor polski: Różnice pomiędzy wersjami

Badania nad folklorem polskim zaczynają się w XIX wieku i są zwiąanezwiązane z walką o utrzymanie świadomości narodowej (zob. też: [[pozytywizm w Polsce]], [[praca u podstaw]]). [[Hugo Kołłątaj]] w 1802 opracował pierwszy polski program badań nad folklorem, ale wzrost zainteresowania tą dziedziną nastąpił głownie w drugiej połowie tego wieku. Znaczący badacze tego okresu to [[Zorian Dołęga-Chodakowski]], [[Oskar Kolberg]], [[Jan Karłowicz]], [[Erazm Majewski]], [[Zygmunt Gloger]], [[Lucjan Malinowski]], [[Władysław Siarkowski]], [[Jan Świętek]], [[Seweryn Udziela (etnograf)|Seweryn Udziela]]. Materiały gromadzili także pisarze i etnografowie-amatorzy (m.in. [[Kazimierz Władysław Wóycicki]], [[Żegota Pauli]], [[Karol Baliński]], [[Lucjan Siemieński]]).

W okresie międzywojennym rozwinęły się badania folkloru regionalnego, wyodrębniono także folklor grup społecznych ([[folkorfolklor chłopski]], [[folklor robotniczy]]).