Radionawigacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wikizacja + interwiki |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 7:
Istnieje wiele systemów radionawigacyjnych. Najprostsze i najstarsze, lecz wciąż używane korzystają z nadających określone sygnały rozpoznawcze [[radiolatarni]] umieszczonych w oznaczonych na [[mapa|mapie]] punktach. Korzystając z obrotowej anteny kierunkowej (zobacz: [[radionamiernik]]) można ustalić kierunek [[kompas]]owy, a po przeliczeniu geograficzny do dwóch z nich i odnaleźć własną pozycję na przecięciu linii naniesionych odpowiednio na mapę. Istnieją także radiolatarnie nadające sygnał tylko w określonym kierunku.
W systemie [[Loran]], o znacznie większym zasięgu, lecz i mniejszej dokładności, pracują radiolatarnie sektorowe, sygnał z nich odbierany zmienia się w zależności od kierunku, z jakiego się go odbiera. Z systemu tego można korzystać bez radionamiernika.
Inna jeszcze jest zasada '''radionawigacji hiperbolicznej''', znacznie dokładniejszej, lecz wymagającej specjalistyczych urządzeń i odpowiednich map. Odbierany są sygnały impulsowe z conajmniej trzech [[radiostacja|radiostacji]] pracujących w stałej synchronizacji. Mierzone elektronicznie opóźnienie jednego sygnału względem drugiego pozwala wyznaczyć różnicę odległości dzielącej nas od źródeł tych sygnałów. Zgodnie z zasadami [[geometria|geometrii]] pozwala to wykreślić (lub odnaleźć) na mapie [[hiperbola|hiperbolę]], na której się znajdujemy. To samo powtarzamy dla innej pary radiostacji i przecięcie dwóch hiperbol wyznacza naszą pozycję. Nawigacja hieprboliczna wynaleziona w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miała istotny wpływ na skuteczność działań [[lotnictwo|lotnictwa]] [[bomba|bombowego]] [[alianci|aliantów]] w ostatniej fazie tej wojny. Bardziej nowoczesne systemy tego typu są częściowo zautomatyzowane.
| |||