Yirmisekiz Mehmed Çelebi: Różnice pomiędzy wersjami

Yirmisekiz Mehmed Çelebi urodził się w [[Adrianopol|Edirne]]. Nie znamy daty jego narodzin. Jego ojciec, Süleyman Ağa, był dowódcą oddziału [[janczarzy|janczarów]] i zmarł podczas kampanii w [[Pecz]]u. Mehmed Çelebi sam służył w korpusie janczarów; w 28. batalionie ("orta" w terminologii tureckiej tych czasów). Stąd dodano mu przezwisko "Yirmisekiz" (dwadzieścia-osiem po turecku). Jego potomkowie, także jego syn, późniejszy [[wielki wezyr]] nosili imię: "Yirmisekizzade" ("syn dwudziestki-ósemki").

"''Sefaretname''" opisuje przybycie do brzegów Francji, 40-dniowa kwarantannę w [[Tulon]]ie (obawiano się epidemii), podróż lądem przez [[Bordeaux]] do [[Paryż]]a, audiencję u Ludwika XV, ceremonie, wieczór w teatrze, oraz ciekawość, jaką on i jego świta budzili w Paryżanach; w tym to jak paryskie kobiety przybywały obejrzeć jak Turcy świętują [[ramadan]].

Misja przyczyniła się w pewnej mierze do westernizacji państwa Ahmeda III; İbrahim Müteferrika, węgierski konwertyta na islam, założył wówczas (1720) pierwszą drukarnię w Stambule, kierowaną przez syna ambasadora, [[Yirmisekizzade Mehmed Said Pasha|Yirmisekizzade Mehmeda Saida Paszy]], późniejszego wielkiego wezyra. "[[Era Tulipanów]]" przyniosła budowę ogrodów [[Sadabad]], wzorowanych na tych z pałacu [[Tuilerie]], opisanego przez Çelebiego. Samą relację Çelebiego przetłumaczono w 1757 na [[język francuski]], a potem na kilka innych języków zachodnich.

Jego syn [[Yirmisekizzade Mehmed Said Paşa]] odzyskał potem sułtański fawor i został w [[1742]] wysłany do [[Paryż]]a na ambasadę. Z późniejszych swych misji w Szwecji i w Polsce pozostawił na podobieństwo ojca własną: "''Sefaretname''".