Gruczoł łojowy: Różnice pomiędzy wersjami

Gruczoł ten sklasyfkowany został jako prosty, rozgałęziony, pęcherzykowaty.<ref name=Saw>{{Cytuj książkę | nazwisko= Cichocki | imię=Tadeusz (histolog) | nazwisko2= Litwin | imię2=Jan Andrzej (histolog) | nazwisko3= Mirecka | imię3=Jadwiga | inni= | tytuł= Kompendium histologii : podręcznik dla studentów nauk medycznych i przyrodniczych | data=2002 | wydawca=Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego | miejsce=Kraków | isbn=83-233-1596-5 | strony=224-225}}</ref>.

Jego odcinki wydalnicze, tworzone przez [[nabłonek wielowarstwowy]], porównane zostały do nieregularnych woreczków. Komórki obwodowe, płaskie, wykorzystują swą zdolność do szybkich podziałów, podczas gdy w miarę zbliżania się do centrum gruczołu tę możliwość tracą, podlegając degeneracji tłuszczowej. Opisywane są tu jako wieloboczne. W ich cytoplazmie (nazywanej z tego względu piankowatą) odnaleźć można skupienia lipidów w formie kropli.<ref name=Saw />.

Zazwyczaj gruczoł łojowy znajduje się w pobliżu włosa. Informacja ta nie dotyczy takich miejsc, jak nieowłosione wargi, brodawka sutkowa czy zewnętrzne narządy płciowe. W [[powieka|powiece]] z kolei występuje jeszcze inny rodzaj gruczołu -– [[gruczoł tarczkowy|tarczkowy]], czyli Meiboma<ref name=Saw />

Jak już zostało wspomniane, mamy do czynienia z gruczołem holokrynowym. Termin ten oznacza, że całe komórki zostają przekształcone w wydzielinę, a ich miejsce zastępują nowe wytworzone na drodze podziałów. Zdegenerowane komórki środka gruczołu tracą bowiem jądro, ich główną funkcją staje się magazynowanie substancji, która przez niezbyt długi odcinek łączący uwalia się do mieszka włosowego. Odcinek ten pokrywa [[nabłonek wielowarstwowy płaski]].<ref name=Saw />.

Wydzielany przez opisywane tu gruczoły łój spełnia funkcję ochronną, gdyż stanowi barierę antybakteryjną. Uważa się także, że jest bakteriostatykiem i grzybosatykiem, ale jego działanie w tym zakresie nie jest zbyt potężne.<ref name=Saw />.

{{przypisyPrzypisy}}