'''Sylabotonizm''' – [[system numeryczny]] [[wiersz|wiersza]], oparty na zgodności licznyliczby stóp (układu sylab akcentowanych i nieakcentowanych) w [[wers|wersie]]. Wywodzi się z [[antyk|antyku]], związany jest z [[pieśń|pieśnią]]. Rozmiar wersu nie powinien przekraczać sześciu stóp. Często w wierszu s. występuje [[akcent]] poboczny, utworzony przez [[rytm]], zawsze [[średniówka]], nigdy [[przerzutnia]]. W zależności od rodzaju stóp tworzących wers wyróżnia się rodzaje wierszy s., najczęściej występują: ośmiozgłoskowce (tworzone przez trochej), dwunastozgłoskowce (tworzone przez jamb), oraz dziesięciozgłoskowce i siedmiozgłoskowce (tworzone przez anapest). Rodzaj wykorzystanej stopy wpływa na nastrój wiersza: amfibrach występuje w utworach monotonnych, trochej w utworach żywych, często związanych z tańcem i ruchem. Rygoryzm wiersza s. rozluźnił w poezji polskiej [[Julian Tuwim|Tuwim]], który wprowadził średniówkę wewnątrz stopy.
Zobacz też: [[sylabizm]], [[tonizm]], [[system numeryczny]]
