Władysław Stryjeński: Różnice pomiędzy wersjami

'''Władysław Stryjeński''' - (ur. [[20 czerwca]] [[1889]] w [[Kraków|Krakowie]] –, zm. [[16 maja]] [[1956]] w [[Zakopane|Zakopanem]]) – polski lekarz psychiatra, i prawnik.

Był synem [[Tadeusz Stryjeński|Tadeusza]] i Marii z Bobrownickich, bratem [[Karol Stryjeński|Karola]] i wnukiem [[Aleksander Stryjeński|Aleksandra]] powstańca z [[1831]].

W [[1907]] ukończył austriackie gimnazjum w [[Kremsmünster]], następnie rozpoczynającpodjął studia medyczne na Wydziale Lekarskim [[UJUniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. [[28 grudnia]] [[1914]] otrzymał dyplom lekarski. Od stycznia [[1913]] do sierpnia [[1914]] był członkiem Związku Strzeleckiego, [[3 sierpnia]] [[1914]] zgłosił się do Legionów, został przydzielony do 1 Pułku Piechoty jako lekarz 3 baonu. [[6 sierpnia]] wraz z [[Pierwsza Kompania Kadrowa|Pierwszą Kadrową]] wyrusza z [[Oleandry|Oleandrów]]. [[5 marca]] [[1915]] zostaje mianowany podporucznikiem, a [[1 kwietnia]] [[1916]] porucznikiem i skierowany jako lekarz oddziału legionowego do szpitala PCK w [[Nowy Targ|Nowym Targu]], w październiku [[1916]] przeniesiony na stanowisko kierownika szpitala PCK w [[Rabka|Rabce]]. W [[1917]] trafia do szpitala w [[Zambrów|Zambrowie]], a później w [[Kobierzyn (Kraków)|Kobierzynie]]. W wojnie polsko-rosyjskiej służy jako lekarz frontowy, [[3 kwietnia]] [[1922]] zostaje zwolniony z czynnej służby i przeniesiony do rezerwy w stopniu majora.

W latach [[1922]]–[[1928]]1922–1928 pracuje jako lekarz, a następnie od [[1929]] do wybuchu wojny w [[1939]]193 jest dyrektorem Zakładu dla Nerwowo i Umysłowo Chorych w [[Kobierzyn (Kraków)|Kobierzynie]]. W latach [[1931]]–[[1936]]1931–1936 studiuje prawo na [[UJ]] uzyskując tytuł magistra praw. W [[1938]] zostaje wybrany senatorem [[RP]].

We wrześniu [[1939]] przekroczył granicę z [[Rumunia|Rumunią]], a w [[1940]] znalazł się w [[Szwajcaria|Szwajcarii]] (po ojcu, synu emigranta z [[1831]] posiadał obywatelstwo szwajcarskie), gdzie pracował w szpitalu psychiatrycznym w [[Wil]], mimo ciekawej oferty pracy z [[Genewa|Genewy]] zdecydował się na powrót do Polski w [[1946]]. Szykanowany w czasach stalinowskich za życiorys i pochodzenie próbował normalnie pracować, zorganizował w [[Kraków|Krakowie]] drugą w kraju Poradnię Zdrowia Psychicznego, był dyrektorem Wojewódzkiej Poradni Zdrowia Psychicznego i biegłym lekarzem ZUS. Do jego uczniów należał [[Antoni Kępiński]], który obdarzał go szczególnym rodzajem uznania i admiracji. W roku [[1952]] zachorował na zapalenie płuc, które spowodowało chorobę serca,. zmarłZmarł na atakzawał serca w [[Zakopane|Zakopanym]]1956 roku w Zakopanem, został pochowany na Nowym Cmentarzu.

== Źródło Bibliografia==

* Brożek Krzysztof, Herczyńska Grażyna: ''[http://www.ipin.edu.pl/ppn/archiwum/2006/3/t15n3_1.pdf Władysław Stryjeński (1889-1956)]''. Postępy Psychiatrii i Neurologii 2006, 15, 3, I-VI. [http://www.ipin.edu.pl/ppn/archiwum/2006/3/t15n3_1.pdf]

[[Kategoria{{DEFAULTSORT:Polscy lekarze|Stryjeński Władysław]]}}

[[Kategoria:UrodzeniPolscy w 1889|Stryjeński Władysławlekarze]]

[[Kategoria:ZmarliPolscy w 1956|Stryjeński Władysławpsychiatrzy]]