Skala twardości Vickersa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
link do hasła |
||
Linia 1:
{{integruj
Pomiar twardości '''metodą Vickersa''' polega na wgnieceniu w powierzchnię badanego materiału czworobocznego [[ostrosłup|ostrosłupa]] diamentowego o kącie wierzchołkowym 136˚ i obliczeniu powierzchni bocznej powstałego odcisku.
Twardość wyrażana jest w [[Skala twardości Vickersa|skali twardości Vickersa]] HV w [[Niuton|N]]/mm2. HV wyliczane jest ze wzoru:
: <math>\mbox{HV}=\frac{F}{\ A_b }</math>
Gdzie <math>A_b</math> to pole powierzchni odcisku, obliczane ze wzoru <math>A_b=\frac{d^2}{2 \sin (\alpha/2)}</math>.
Gdzie d to średnica otrzymanego odcisku a α to kąt wierzchołkowy ostrosłupa równy 136˚
Zapis '''HV 30''' oznacza iż próbę przeprowadzono przy obciążeniu równym 30 kG. Obciążenia używane przy próbie Vickersa są znormalizowane i wynoszą: 1, 5, 10, 20, 30, 50 i 100 [[Kilogram-siła|kG]] lub adekwatne obciążenie w N. W zależności od wartości zastosowanego obciążenia rozróżnia się trzy zakresy skali Vickersa:
* Próba mikrotwardości Vickersa - dla obciążeń 0,09807 N < F < 0,9807 N. Oznaczenie HV 0.01 HV - HV 0.1
* Próba twardości Vickersa przy małej sile obciążenia - 1,961 N ≤ F ≤ 29,42 N. Oznaczenie HV 0.2 - HV 3
* Próba twardości Vickersa - 49,03 N ≤ F ≤ 980,7 N. Oznaczenie HV 5 - HV 100.
Procedurę dokonywania pomiarów metodą Vickersa opisuje [[Polska Norma]] PN-EN ISO 6507-1
[[Kategoria:Wytrzymałość materiałów]]
|