Lubart: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
'''Lubart Dymitr''', ''Liubartas Demetrijus'', ''Lubko'' (ur. ok. [[1312]]/[[1315|15]], zm. przed [[1386]]<ref>J. Tęgowski, ''Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów'', Poznań – Wrocław 1999, s. 305.</ref>) – książę litewski z dynastii [[Giedyminowicze|Giedyminowiczów]], jeden z najmłodszych synów wielkiego księcia litewskiego [[Giedymin (wielki książę litewski)|Giedymina]] i jego żony Jewny. Książę [[Połock|połocki]] do [[1342]], książę [[Włodzimierz Wołyński|włodzimierski]] i [[Łuck|łucki]] [[1342]]–[[1384]], książę [[Księstwo Halicko-Wołyńskie|halicko-wołyński]] [[1340]]-[[1349]], [[1350]]-[[1366]], [[1371]]-[[1383]], książę [[Księstwo Halickie|halicki]] [[1340]]-[[1349]].
Jego matką była [[Jewna]] (zm. 1344) i po niej został księciem połockim{{fakt|data=2010-09}}. Na chrzcie w obrządku prawosławnym otrzymał imię Dymitr. Gdy [[7 kwietnia]] [[1340]] [[bojarzy]] otruli księcia halicko-wołyńskiego [[Bolesław Jerzy II|Bolesława II Jerzego Trojdenowicza]], Lubart rościł pretensje do zwolnionego tronu księstwa, bowiem ze względu na (hipotetyczne) małżeństwo z córką [[Księstwo Włodzimierskie|księcia włodzimierskiego]] [[Andrzej II Halicki|Andrzeja II]], uważał siebie za jedynego spadkobiercę wymarłej linii książąt halickich. Do zbrojnego sporu o [[Księstwo Halicko-Włodzimierskie]] zapewne by nie doszło, gdyby nie śmierć ([[26 maja]] [[1339]]) siostry Lubarta - polskiej królowej [[Aldona Anna Giedyminówna|Aldony Anny]], żony króla [[Kazimierz Wielki|Kazimierza III Wielkiego]], która była głównym łącznikiem pomiędzy Polską a Litwą. Na zaostrzenie konfliktu wpłynęła również śmierć ojca Lubarta [[Giedymin]]a w [[1341]], utrzymującego poprawne stosunki z Polską.
Linia 17:
Lubart Dymitr zmarł przed [[1386]].
Osoba pierwszej żony księcia Lubarta nie jest pewna. We wcześniejszej literaturze przyjmowano, że była to córka księcia halicko-wołyńskiego [[Bolesław Jerzy II|Bolesława II Jerzego]] i jego drugiej żony, inni historycy uważali, że było to córka księcia włodzimierskiego [[Andrzej
Drugą żoną księcia Lubarta była Olga, córka Konstantego Wasylowica, księcia rostowskiego, siostrzenica księcia moskiewskiego Siemiona Dumnego. Z tego małżeństwa miał trzech synów: Fiodora, Łazarza i Siemiona.
| |||