Fosfor biały: Różnice pomiędzy wersjami

'''Fosfor biały''' (''fosfor żółty'') - najaktywniejsza odmiana [[alotropia|alotropowa]] [[fosfor]]u. Biała, lepka, woskowata [[substancja chemiczna|substancja]] o temperaturze topnienia 44 °C i wrzenia 280 °C; gęstość 1,8 g/cm³. Tworzy dwie formy krystaliczne, α ([[układ regularny]]), stabilna w [[warunki normalne|warunkach normalnych]] oraz β ([[układ heksagonalny]]), stabilna poniżej -80 °C<ref>M.T. Averbuch-Pouchot,name A.= Durif. Topics in Phosphate Chemistry. World Scientific, 1996, str. 3. ISBN 9810226349<Averbuch/ref>.

Otrzymuje się go przez kondensację jego par powstających podczas prażenia bez dostępu [[powietrze|powietrza]] [[fosforan wapnia|fosforanu wapnia]] z [[koks]]em i [[piasek|piaskiem]]. Jego [[cząsteczka]] składa się z czterech [[atom|atomów]]ów ułożonych w [[czworościan foremny]] (tetraedr).

Fosfor biały przechowuje się pod [[woda|wodą]]. Na powietrzu szybko się utlenia, z widoczną w ciemności zielonkawą poświatą (stąd termin [[fosforescencja]])., Łatwołatwo ulega [[samozapłon]]owi,<ref jestname trudny= doTolloczko/><ref ugaszenianame = "Bielanski 1981"/><ref name = Trzebiatowski/> (niew należytemp. gasić25–35 go°C<ref [[woda|wodą]]name = Tolloczko/> lub 60 °C<ref name = "Bielanski 1981"/>). Palący się biały fosfor rozgrzewa się do 1 300 °C i wydziela dużą ilość żrącego [[dym]]u ([[pięciotlenek fosforu]]). Jest trudny do ugaszenia (nie należy gasić go [[woda|wodą]]).

{{przypisy}}|przypisy=