Klient (starożytny Rzym): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
Westborder (dyskusja | edycje) m poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Klient''' – wolny, lecz ubogi obywatel [[starożytny Rzym|starożytnego Rzymu]], często wyzwolony niewolnik, który pozostawał pod opieką [[patron (Rzym)|patrona]], którym był zwykle [[Patrycjusze|patrycjusz]]. Relacja klient-patron nakładała obowiązki na obie strony - klient musiał być posłuszny patronowi, patron zobowiązany był do [[sportula|pomocy materialnej]] i opieki nad klientem, a obaj musieli być sobie wierni i lojalni. Pewnym przybliżeniem szczególnej sytuacji klienta jest określenie "ubogi krewny". Status klienteli był dziedziczny.
Obowiązkiem klientów było przychodzenie do domu patrona w odświętnym ubraniu, by przekazać mu pozdrowienie. Ludzie ci otrzymywali jedzenie od pana, a ponadto patron wspierał ich pieniędzmi i zapraszał na obiady w swojej rezydencji. W zamian klienci dostarczali mu rozmaitych informacji, głosowali na niego, jeśli kandydował na jakiś urząd, rozpowszechniali o nim dobre opinie. Wśród klientów zdarzali się wybitni poeci i filozofowie, którzy potrzebowali funduszy, żeby zajmować się twórczością. Przykładowym klientem był [[Horacy (poeta)|Horacy]], który był zobowiązany służyć arystokracie Mecenasowi: otrzymał od niego posiadłość, która zapewniła mu byt do końca życia.
[[Kategoria:Starożytny Rzym]]
| |||