Wojna Rzeczypospolitej z Gdańskiem: Różnice pomiędzy wersjami

U podłoża sporu leżał konflikt interesów między Gdańskiem, który dążył do jak największej niezależności względem władz [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] oraz utrzymania szerokich praw i [[przywilej]]ów uzyskanych od [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]], a [[Zygmunt II August|Zygmuntem Augustem]], który chciał pogłębienia unifikacji [[Prusy Królewskie|Prus Królewskich]] z [[Polska|Polską]]. Przejawem dążeń ostatniego [[Jagiellonowie|Jagiellona]] do silniejszego związania Gdańska z państwem polsko-litewskim było powołanie [[Komisja Morska|Komisji Morskiej]] w roku [[1568]] oraz uchwalenie [[Statuty Karnkowskiego|Statutów Karnkowskiewgo]] w roku [[1570]]. Działania te w pewnym stopniu zwiększały władzę królewską w mieście, mianowicie powiększały uprawnienia [[Sąd|sądowniczesąd]]ownicze króla wobec Gdańska. Statuty osłabiały ponadto władztwo gdańskiego [[Patrycjat (średniowiecze i nowożytność)|patrycjatu]], modyfikując ustrój miasta poprzez nadanie większych kompetencji reprezentacji [[Pospólstwo|pospólstwa]].

Władze gdańskie zobowiązały się do złożenia [[Hołd lenny|hołdu]] Stefanowi Batoremu oraz zapłacenia [[Reparacje wojenne|kontrybucji]] w wysokości 200 tysięcy złotych królowi oraz 20 tysięcy [[klasztor]]owi [[Oliwa (dzielnica GdańskaGdańsk)|oliwskiemu]]. W zamian za to zniesiono wszelkie restrykcje gospodarcze nałożone na miasto w czasie wojny. Statuty Karnkowskiego zostały ostatecznie uchylone podczas sejmu w roku [[1585]], dzięki czemu Gdańsk odzyskał pełnię praw i [[Wolność|wolności]], czyniących to miasto uprzywilejowanym w stosunku do innych miast Rzeczypospolitej.