Włócznia Świętego Maurycego: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Relikwie" za pomocą HotCat
Cojan (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 11:
Pierwsza historyczna wzmianka o Włóczni Świętego Maurycego pochodzi z [[VI wiek]]u. Miała wówczas być w posiadaniu władcy Burgundii Guntrama, który w [[585]] roku przekazał ją jako oznakę władzy swojemu bratankowi Childebertowi. W [[VIII wiek]]u włócznia znalazła się w rękach dynastii [[Karolingowie|Karolingów]], a od [[X wiek]]u - [[Welfowie|Welfów]].
 
Królowie niemieccy stali się właścicielami włóczni w [[926]] roku. [[Henryk I Ptasznik]] kupił ją od [[władcy Burgundii|króla Burgundii]] Rudolfa II płacąc mu w zamian fragmentem terytorium [[Szwabia|Szwabii]]. Od [[X wiek]]u Włócznia Świętego Maurycego stała się symbolem [[Ludolfingowie|dynastii saskiej]]. Kolejni cesarze wozili ją po całej Rzeszy jako [[talizman]] i insygnium władzy. Nigdy się z nią nie rozstawali wierząc w jej moc. W [[1229]] roku [[papież [[Grzegorz IX]] uznał ją za relikwię Męki Pańskiej i oryginał Włóczni Przeznaczenia, którą Longinus przebił bok Jezusa Chrystusa.
 
W [[XIV wiek]]u [[Karol IV Luksemburski]] ofiarował włócznię kościołowi Świętego Ducha w [[Norymberga|Norymberdze]]. Zawieszona w relikwiarzu nad posadzką w nawie głównej świątyni była celem licznych [[pielgrzymka|pielgrzymek]]. Raz do roku w drugi piątek po [[Wielkanoc]]y obchodzone było w mieście Święto Włóczni Pańskiej podczas, którego zgromadzony na placu tłum mógł zobaczyć lancę wyjmowaną uroczyście z relikwiarza.