Zündapp KS 750: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: zamiana wywołań szablonów {{państwo}} i {{flaga}} + WP:SK
Pitak (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 43:
Miał on posiadać prześwit 150 mm. Prześwit błotników miał umożliwiać montaż na kołach łańcuchów śniegowych. Maksymalna prędkość, miała wynosić 90 km/h. Stała prędkość marszowa, miała odpowiadać szybkości poruszania się [[Piechota|piechoty]] i wynosić 3 – 4 km/h. Pojazd miał posiadać jarzmo do mocowania karabinu maszynowego [[Karabin maszynowy MG 34|MG-34]] oraz przewozić 3 żołnierzy z pełnym oporządzeniem.
Zamówienia otrzymały trzy firmy: [[DKW (motoryzacja)|DKW]], [[BMW]] i [[Zündapp]]. Już na początku odpadła firma DKW, która zaproponowała motocykl typu NZ 500. Ostatecznie do produkcji skierowano pojazdy obu pozostałych firm. Były to motocykle [[BMW R 75]] i Zündapp KS 750. Pojazd firmy Zündapp, został uznany za lepszą konstrukcję. Zaproponowano nawet BMW jego licencyjną produkcję. Fabryka odmówiła i uzyskała zamówienia na dostawy motocykli swojej konstrukcji. Nakazano jednak przeprowadzić unifikację niektórych podzespołów. W rezultacie oba pojazdy miały identyczne: napędy tylnego koła z [[Mechanizm różnicowy|mechanizmem różnicowym]], hamulce hydrauliczne oraz obręcze kół. Uprościło to nieco dostawy części zamiennych.
Produkcja motocykla rozpoczęła się w 1940 roku. Wyprodukowano wtedy tzw. Null Serie, liczącą 7 pojazdów. Produkcja była kontynuowana do 1948 roku i wyniosła łącznie 18 695 szt. Po wojnie motocykle były produkowane (ok. 350 szt.) na potrzeby armii USA. Dodatkowo nieznaną ilośćliczbę pojazdów "wyprodukowano" w warsztatach polowych. Zdarzało się, że z dwóch – trzech uszkodzonych motocykli powstawał jeden "nowy".
 
W trakcie produkcji, motocykl przechodził modyfikacje. W celu zapobieżenia blokowaniu koła przez błoto, wydłużono widelec zawieszenia o 10 mm. Zmieniono sposób mocowania [[Zbiornik paliwa|zbiornika paliwa]]. Zaprzestano umieszczania na ramie poduszek chroniących kolana. Zmieniono filtr powietrza dostarczanego do gaźnika. Zamiast filtra mokrego, który często zamarzał w warunkach frontu wschodniego, zastosowano filtr wirowy z podgrzewaczem. Od 1943 zmieniono materiały z których wykonywano niektóre elementy.