Giardioza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wet (dyskusja | edycje)
Wet (dyskusja | edycje)
Linia 36:
Leczenie powinno objąć nie tylko osoby chore (mające objawy), ale i bezobjawowych nosicieli, u których wykryto pasożyty. Zapobiega to rozprzestrzenianiu się [[Zakażenie|infekcji]]. Dlatego, jeśli u jednego członka rodziny stwierdza się lambliozę, należy wykonać testy u pozostałych i wykluczyć zakażenie lub potwierdzić i podjąć leczenie. Nie leczy się kobiet w [[ciąża|ciąży]] i karmiących piersią ze względu na działania uboczne leków. Lekiem z wyboru jest [[tinidazol]], stosowany w doustnej dawce jednorazowej 2 g, lub 50 mg/kg m.c. u dzieci. Skuteczny jest również [[metronidazol]] stosowany doustnie w dawce 250 mg 4 razy dziennie przez 5 do 7 dni lub 2 g raz dziennie przez 3 kolejne dni; lekiem drugiego rzutu jest [[furazolidon]] (jedyny zarejestrowany w USA przez [[Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków|FDA]] do leczenia giardiozy); dawniej stosowano kwinakrynę. Skuteczne są [[albendazol]] i [[paromomycyna]].
 
W przypadku wykrycia trofozoitów u zwierzęcia leczeniem powinno się objąć nie tylko chore zwierzę, ale również wszystkich pozostałych domowników (ludzi i inne zwierzęta). Warto zauważyć że spośród dostępnych genotypów A-G jedynie A i B są patogenne zarówno dla ludzi jak i psów i kotów, dlatego w przypadku wykrycia giardii u zwierzęcia warto określić testem PCR z jakim genotypem mamy do czynienia. Z uwagi na powszechne stosowanie Metronidazolu w leczeniu lambliozy u ludzi uopornienie się szczepów pasożyta na ten lek jest znaczne, w związku z tym w leczeniu zwierząt lekiem pierwszego rzutu jest [[fenbendazol]] w dawce 50mg/kg. W leczeniu psów i kotów stosuje się również metronidazol w dawce 15-20mg/kg.
 
== Powikłania ==