Augustyn Łosiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
test |
||
Linia 41:
'''Augustyn Łosiński''' (ur. [[8 stycznia]] [[1867]] r., zm. [[30 kwietnia]] [[1937]] r.) – polski duchowny katolicki, [[biskup diecezjalny|biskup ordynariusz]] [[diecezja kielecka|diecezji kieleckiej]] w latach 1910-1937. Uczęszczał do seminarium w [[Sankt Petersburg|Petersburgu]], gdzie przyjął [[święcenia kapłańskie]] 24 kwietnia 1892. [[Profesor]], [[kierownik duchowy|ojciec duchowny]] i [[rektor (seminarium)|rektor]] 1904 seminarium duchownego oraz [[kanonik]] kapituły katedralnej w Petersburgu 1909. 7 kwietnia 1910 mianowany biskupem kieleckim, [[sakra|sakrę biskupią]] przyjął 5 czerwca 1910 w Petersburgu z rąk bp. [[Stefan Denisewicz|Stefana Denisewicza]], a [[ingres]] do katedry kieleckiej odbył 29 czerwca 1910. Ustanowił nowy podział administracyjny diecezji, erygował wiele nowych parafii, reaktywował w 1924 roku [[kolegiata|kolegiatę]] w [[Wiślica|Wiślicy]]. Erygował muzeum , założył "Przegląd Diecezjalny", przeprowadził w 1927 w Kielcach I [[Synod]] Diecezjalny. Wspierał działalność wydawniczą, szkolnictwo katolickie i działalność charytatywną. Za jego rządów diecezja włączona została do metropolii krakowskiej w 1925.
W poglądach politycznych reprezentuje zdecydowany konserwatyzm. Po 1918 zdecydowany przeciwnik [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]]. Jego postawa po śmierci Piłsudskiego stała się przyczyną ostrego konfliktu między państwem polskim a Watykanem. Biskup Łosiński nie wywiesił wtedy flag żałobnych, a tylko flagi państwowe bez oznak żałoby, a także odmówił żądaniu władz bicia w dzwony kościelne - wbrew życzeniu władz. Wówczas członkowie Związku Legionistów i innych organizacji prorządowych weszli samowolnie na dzwonnicę katedry i zaczęli bić w dzwony. Biskup wysłał ludzi którzy usiłowali temu przeszkodzić ale bezskutecznie, po czym doszło do zamieszek - podburzony tłum usiłował wedrzeć się do rezydencji biskupa co zostało udaremnione dzięki interwencji policji<ref>[[Gazeta Lwowska]] 111/1935, s.4</ref>. W maju 1935 roku minister [[Józef Beck]] zażądał od papieża [[papież Pius XI|Piusa XI]] odwołania Łosińskiego. Konflikt zakończył się dopiero wraz ze śmiercią Łosińskiego.
{{Władca-Biskup|biskupi=kieleccy|biskup=kielecki|poprzednik=[[Tomasz Teofil Kuliński]]|następca=[[Czesław Kaczmarek]]|lata=[[1910]]-[[1937]]}}
| |||