Druga Republika Hiszpańska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.1) (robot dodaje: ar:الجمهورية الإسبانية الثانية |
Svennssonn (dyskusja | edycje) m drobne merytoryczne - poprawione tłumaczenie na podstawie oryginału |
||
Linia 96:
Premier rządu – [[admirał]] Aznar podał się do dymisji. Część ministrów proponowała rozwiązania siłowe. Aznar pytany, czy uważa, że w kraju może wybuchnąć kryzys odpowiedział ''Jakiego większego kryzysu chcecie niż ten, że państwo idzie spać jako monarchia a budzi się republiką?'' Podobnie myśleli hrabia de Romanones i sam [[Alfons XIII Hiszpański|król]], który uświadomił sobie brak poparcia w miastach. De Romanones rozpoczął rokowania z przywódcą republikańskim [[Niceto Alcalá-Zamora]], żeby zagwarantować [[Alfons XIII Hiszpański|Alfonsowi]] bezpieczeństwo. Ale [[Niceto Alcalá-Zamora|Alcalá-Zamora]], który zaledwie kilka godzin później mianował się Szefem Państwa i Premierem Rządu Tymczasowego, mając poparcie [[generał]]a [[José Sanjurjo]] a co za tym idzie również [[Guardia Civil (Hiszpania)|Guardia Civil]] i wojska, odmówił gwarantowania czegokolwiek, żądając natychmiastowego wyjazdu [[Alfons XIII Hiszpański|Alfonsa]] z kraju. Żądanie to powtórzył w opublikowanym w gazetach manifeście Komitet Rewolucyjny, który przekształcił się w Rząd Tymczasowy. [[Alfons XIII Hiszpański|Alfons XIII]] udał się na wygnanie w nocy z [[14 kwietnia|14]] na [[15 kwietnia]] [[1931]] roku. [[16 kwietnia]] upubliczniono odezwę [[Alfons XIII Hiszpański|króla]], którą nazajutrz na pierwszej stronie opublikował tylko jeden, prawicowy dziennik [[ABC (dziennik hiszpański)|ABC]]:
{{cytat|Niedzielne wybory dobitnie pokazały mi, że nie ciesze się dziś miłością mojego ludu. Sumienie podpowiada mi, że nie jest to decyzja nieodwracalna, ponieważ starałem się zawsze służyć Hiszpanii, nawet w najtrudniejszych czasach koncentrując cały swój wysiłek na sprawach publicznych. Każdy król może się mylić i ja bez wątpienia również nieraz zbłądziłem; jednak nasza Ojczyzna była zawsze łaskawa dla tych którzy się mylili, chcąc dobrze.<br />Jestem królem Hiszpanii i jestem Hiszpanem. Potrafiłbym znaleźć sposób, żeby utrzymać w mocy moje królewskie prerogatywy, walcząc przeciwko tym, którzy się im sprzeciwiają. Ale zdecydowanie nie chcę rzucać jednego rodaka do walki z drugim w bratobójczej wojnie domowej. Nie wyrzekam się żadnego z moich praw, bo nie należą one do mnie, są dziedzictwem Historii; pewnego dnia Historia zażąda ode mnie, bym zdał sprawę z tego, jak ich strzegłem.<br />Mam nadzieję poznać prawdziwą wolę opinii publicznej, a dopóki Naród nie przemówi – zawieszam dobrowolnie wykonywanie mojej władzy królewskiej i wyjeżdżam z Hiszpanii, uznając ją za jedyną panią swojego losu.<br />
[[Plik:77 aniversario 2 república eibar4.JPG|thumb|250px|Flaga republikańska podniesiona przed ratuszem w mieście Éibar w 75. rocznicę proklamacji Republiki]]
W międzyczasie, [[13 kwietnia]], dzień przed oficjalną datą, Republikę proklamowano w trzech miastach: [[Sahagún]] (w [[Prowincja León|prowincji León]]), [[Eibar]] (w [[Gipuzkoa|prowincji Guipúzcoa]]) i [[Jaca]] (w [[Prowincja Huesca|prowincji Huesca]]). Rząd Republiki nadał za to każdemu z nich tytuł ''Najjaśniejsze Miasto (Ilustrísima Ciudad)''. Pierwszym miastem, w którym już o 6:30 rano [[14 kwietnia]] podniesiono flagę Republiki było Eibar. Za jego przykładem poszły pozostałe miasta gdzie przeważali republikanie, w tym [[Barcelona]] – najludniejsze wówczas miasto [[Hiszpania|Hiszpanii]] oraz [[Madryt]] – stolica kraju.
| |||