Stella Czajkowska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
sprzeczności w źródłach dot. daty urodzenia
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Stella Czajkowska''' (ur. 8 marca 1923)<ref>Wg notatki w portalu Polskiego Radia – urodzona w 1924 roku; wg jej własnej relacji w wywiadzie w Gazecie Wyborczej – 8 marca 1923; wg danych z portalu ''Svensk Filmdatabas'' – 8 kwietnia 1923.</ref> – pianistka polska pochodzenia żydowskiego zamieszkała w Szwecji, profesor uniwersytetu w [[Göteborg]]u.
 
Jej ojcem był właściciel i rektor [[gimnazjum]] w [[Rypin]]ie; nosiła po nim panieńskie nazwisko Grynszpan, przed wojną chodziła do konserwatorium w [[Wolne Miasto Gdańsk|Wolnym Mieście Gdańsku]], później przeniosła się wraz z rodzicami do [[Łódź|Łodzi]]. Jej rodzice zrezygnowali w 1939 roku z możliwości emigracji do USA, w związku z czym po wybuchu [[II wojna światowa|wojny]] znalazła się w łódzkim [[getto|getcie]]. Po likwidacji getta trafiła razem z rodziną (rodzicami i siostrą) w sierpniu 1944 do obozu [[Auschwitz]]. Zbiegiem okoliczności, pomimo iż wyselekcjonowanawyselekcjonowani zostałazostali od razu na śmierć w [[komora gazowa|komorze gazowej]], wskutek prawdopodobnie zakłóceń w zaopatrzeniu obozowej komory w [[Cyklon B|gaz Cyklon B]], Stella Czajkowska ocaliła życie<ref>Stella Czajkowska jestJest jedną z kilku znanych w świecie osób, które przeżyły selekcję do komory gazowej.</ref>, podobnie jak matka i siostra (ojciec został w Auschwitz zagazowany). Zaraz po tym, prosto z Auschwitz trafiła (nadal z matką i siostrą) do obozu [[Stutthof]]<ref>Tam otrzymała numer obozowy 57152.</ref>, stamtąd na początku 1945 roku do [[Wejherowo|Wejherowa]]<ref>Stella Czajkowska w swoich wspomnieniach określa ten port niemiecką nazwą ''Neustadt''</ref> (tam ocalała pomimo że statek, którym miała być transportowana dalej został zbombardowany przez aliantów i zatonął)<ref>Wcześniej, jeszcze w obozie Stutthof zmarła z wycieńczenia jej matka; siostra Stelli również przetrwała wojnę i po wojnie osiadła w Szwajcarii.</ref>.
 
Po wojnie najpierw trafiła do Szwecji, a potem z narzeczonym (późniejszym jej pierwszym mężem) Jerzym Klimaszewskim w 1947 przyjechała do Polski, gdzie podjęła studia w łódzkiej szkole muzycznej, [[Warszawa|Warszawie]] ukończyła [[Aspirantura|aspiranturę]] w klasie fortepianu prof. [[Jan Ekier|Jana Ekiera]].