Datowanie radiowęglowe: Różnice pomiędzy wersjami

'''Datowanie radiowęglowe''' to metoda badania wieku przedmiotów oparta na pomiarze proporcji między [[Izotopy promieniotwórcze|izotopem promieniotwórczym]] [[Węgiel (pierwiastek)|węgla]] ¹⁴C a izotopami trwałymi ¹²C i ¹³C. Metoda dostępna w wielu laboratoriach, również w Polsce, opracowana została przez [[Willard Libby|Willarda Libby'ego]] i jego współpracowników w [[1949]]. Libby otrzymał za tę pracę [[Nagroda Nobla w dziedzinie chemii|nagrodę Nobla w dziedzinie chemii]] w [[1960]] roku.

 

W górnych warstwach [[atmosfera|atmosfery]] pod wpływem [[neutron]]ów [[promieniowanie kosmiczne|promieniowania kosmicznego]] cały czas zachodzi proces przemiany [[azot|¹⁴N]] w radioaktywny [[węgiel-14|¹⁴C]] w myśl reakcji:

: <math>\mathrm{n} + ^{14}_{7}\!\mathrm{N} \rightarrow ^{14}_{6}\!\mathrm{C} + ^{1}_{1}\!\mathrm{H}</math>

 

{{link FA|fr}}

{{link GA|de}}

 

[[hu:Radiokarbonos kormeghatározás]]

[[ml:കാര്‍ബണ്‍ പഴക്കനിര്‍ണ്ണയം]]

[[nl:C14-datering]]

[[ja:放射性炭素年代測定]]