Studnia abisyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Abisynka składa się z metalowych rur o [[średnica|średnicy]] 32-75 mm, połączonych szczelnie za pomocą [[mufa|muf]]. Rury są zakończone u dołu stożkowym ostrzem lub świdrem, a nad powierzchnią ziemi – ręczną [[pompa kolumienkowa|pompą kolumienkową]]. Nad ostrzem lub świdrem znajduje się filtr, który stanowi rura zaopatrzona w otwory, obciągnięta siatką metalową lub okręcona drutem. Rury wbija się za pomocą [[baba ręczna|baby ręcznej]] lub [[kafar]]a, albo wkręca posługując się drągiem jak pokrętłem. Przy wbijaniu górny koniec rury zabezpiecza się drewnianym [[jarzmo|jarzmem]], które ściąga się śrubami. Filtr powinien być wprowadzony w warstwę wodonośną tak głęboko, aby przy niskim stanie wody gruntowej jego górna część nie ssała powietrza.<ref>Mała encyklopedia rolnicza 1963, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, s.1.</ref>

 

== Wady ==

Wadą tych studni jest łatwość uszkodzenia filtru przy wbijaniu lub wkręcaniu, co powoduje zanieczyszczenie rur studni. Wymaga to wyciągnięcia ich z gruntu, oczyszczenia, naprawy filtru i ponownego zagłębienia rur.