Ekspresjonizm (architektura): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawianie błędów
m WP:SK, poprawa linków
Linia 1:
{{szablon:modernizm (architektura)}}
[[Plik:Einsteinturm 7443.jpg|thumb|[[Erich Mendelsohn]]: Wieża Einsteina w Poczdamie]]
'''Ekspresjonizm''' – w architekturze jest to kierunek pośredni między architekturą secesji a modernizmu, zapoczątkowany w Niemczech, rozwijający się w latach [[1923]]-[[1935]] w Europie, mający też swój odpowiednik w Stanach Zjednoczonych, gdzie bywa zazwyczaj określany jako [[Art déco|Art Deco]].
Linia 7:
Ruch ekspresjonistyczny rozwijał się przede wszystkim w Niemczech, osiągając ponadto pewne znaczenie w [[Holandia|Holandii]] i krajach [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]]. Główną organizację ekspresjonistów stanowił krąg korespondencyjny ''[[Die Glāserne Kette]]'' (niem. ''Szklany łańcuch''), zawiązany w [[1919]] przez członków rady artystów skupionych wokół [[Bruno Taut|Brunona Tauta]]. Listy były przez Tauta publikowane pod pseudonimami. Idee ekspresjonistów były silnie [[utopia|utopijne]] i [[anarchizm|anarchistyczne]], wiązały się z wiarą w siłę sprawczą architektury ''szklanych domów'' i [[rewolucja|rewolucji]]. Głównym motywem architektonicznym miała stać się ''korona miasta'' - rodzaj wielkiego centrum kultury. Miasta miały zaś zostać zastąpione luźnymi osiedlami, których mieszkańcy mieli być ściśle związani z naturą.
 
Ekspresjonizm uwidocznił się głównie w tzw. stylu opływowym zwanym też stylem dynamicznym w latach 20. XX wieku, nawiązujący do kształtów nowoczesnych [[samochód|samochodów]], [[samolot|samolotów]]ów, a zwłaszcza [[transatlantyk (statek)|transatlantyków]]. Budowle ekspresyjne z jednej strony wykazują już zdecydowanie cechy modernistyczne (przede wszystkim: podobne czy wręcz identyczne kondygnacje, większość elementów elewacji budynku jest czysto funkcjonalna, duże przeszklenia), z drugiej strony wykazują silnie jeszcze cechy secesji (płynność konstrukcji, rozczłonkowana budowla nadająca ekspresyjny charakter, czy też strzelistość konstrukcji, czasem ornamenty które czerpie się z natury- podobnie jak w secesji). Jego twórcy, uznający potrzebę funkcjonalnego projektowania, chcieli w ten sposób nadać budynkom formę wypływającą ze zrozumienia ich programu i [[typologia|typologii]], z drugiej strony nadać im ruch i płynność.
 
Przykładami architektonicznego ekspresjonizmu w Polsce są:
* wieża ciśnień w [[Poznań|Poznaniu]] ([[1911]])
* Hala Ludowa we [[WrocławiuWrocław]]iu ([[1912]]-[[1913]])
 
== Wybrani przedstawiciele ==
Linia 19:
* [[Hans Poelzig]]
* [[Bruno Taut]]
 
 
== Źródła ==