Hinajana w buddyzmie tybetańskim: Różnice pomiędzy wersjami

# nie zażywanie środków wywierających zaburzenie uważności i brak moralnego postępowania, tj. np alkoholu, narkotyków

 

 

W zbiorze abhidharmy można odnaleźć poglądy na temat natury rzeczywistości, np. wajbhaszików czy sautrantików, traktowane przez buddyzm tybetański jako początkowe stopnie, by stopniowo móc w pełni zrozumieć [[Madhjamaka|madhjamakę]].

Wielki uczony i mistrz buddymu tybetańskiego Dzie [[Tsongkhapa]] w "Wielkiej wykładni stopni tantr wadżrajany", tak pisze o hinajanie:

 

''"Powinno się zrozumieć, że wszystkie doktryny nauczane przez Buddę są - zależnie od stanu dążących - jedynymi metodami prowadzącymi do stanu Buddy. W ten sam sposób mówi sutra ''Satyakaparivarta'', "Rozdział prawdziwie pojedynczej sutry": "jak wiele jest metod różniących się kompletnością, niekompletnością i szybkością (dążenia) czy temu podobnymi, dzieje się to z powodu wyższości czy niższości dążących"'' (s. 104).

''"Nie ma sprzeczności, że wyznawcy mahajany traktują hinajanę jako przeszkodę do doskonałego oświecenia, podczas gdy dla hinajanisty jest to metoda do doskonałego oświecenia"'' (s. 103).

''2) świadomość, że wszystkie teksty to dogłębne porady i nie ma sprzeczności pomiędzy znaczeniem tych tekstów a ich praktyką, oraz że stopniowy postęp zachodzi: a) w jak najbardziej efektywny sposób: poprzez [[Hinajana|hinajanę]], [[Mahajana|mahajanę]] i [[Wadżrajana|wadżrajanę]], aż do całkowitego oświecenia; i b) we właściwym porządku, stosownie do możliwości, zdolności i zrozumienia praktykującego, który [to porządek] prowadzi tego odpowiednio [praktykującego] do kolejnego szczęśliwego odrodzenia, wyzwolenia od [[dukkha|cierpienia]], bądź całkowitego oświecenia)''

 

 

''4) ponadto chroni od popadnięcia w wielką otchłań błędu odrzucenia (tzn. braku szacunku dla poszczególnych nauk Buddy, np. nauk o hinajanie)''