Wikipedia

Wojna castellammaryjska: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
520 554 edycje
WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Wojna Castellammarese''' w latach [[1929]]–[[1931]] – wojna pomiędzy [[Joe Masseria|Giuseppe "Joe Boss" Masserią]] a [[Salvatore Maranzano]] o dominację w [[Nowy Jork|nowojorskim]] półświatku przestępczym.
Obaj gangsterzy wywodzili się ze starszego pokolenia mafijnych przywódców ([[Wąsaci Piotrkowie]]) urodzonych we [[Włochy|Włoszech]] (głównie na [[Sycylia|Sycylii]]) i niechętnie współpracujących z gangami nieposiadającymi włoskich korzeni. Początkowo przewagę miał Masseria, po którego stronie stało wielu młodych gangsterów tzw. młodzi mafiosi ([[Young Turks]]) wśród prym wiedli: [[Lucky Luciano]], [[Vito Genovese]], [[Frank Costello]], [[Willie Moretti]], [[Joe Adonis]], [[Albert Anastasia]], [[Carlo Gambino]]. Mógł także skorzystać z usług znanych gangsterów m.in. [[Peter "the Clutching Hand" Morello|Peter'aPetera "the Clutching Hand" Morello]].
 
== Geneza wojny ==
Linia 9:
 
W latach dwudziestych światem przestępczym w Nowym Jorku rządził Joe Masseria, który potrafił na przestrzeni minionych lat podporządkować sobie inne rodziny (grupy) mafijne min:
* Salvatore "Toto" D'Aquila (ur. [[1878]] -– zm. 10 [[październik]]a [[1928]]); zastrzelony przez ludzi Masserri,
* Alfred Al Mineo i Stefano "Steve" Ferrigno (zostali jego wspólnikami),
* Rodzina Morello -– Peter „the Clutching Hand” Morello , Lupo Wolf -– przeżył wojnę, Rocco Valenti -– (ur. ? -– zm. 11 [[sierpień|sierpnia]] [[1922]] -– zastrzelony przez ludzi Masserri).
 
== Najsłynniejsze ofiary wojny ==
Maranzano przystąpił do objęcia przywództwa w mafii nowojorskiej; mógł liczyć na poparcie ze strony [[Joseph Bonanno|JoeJoego Bonanno]], [[Joe Profaci|Joe Profaci’ego]]ego i [[Joe Magliocco]]; mógł też liczyć na [[Tommy Lucchese|Tommy’ego Lucchese]], ale ten – jak się później okazało – pracował dla trzeciej strony dla Young Turks. Sojusznikami Maranzano byli przede wszystkim imigranci z jego rodzinnego miasta Castellammare del Golfo (stąd nazwa Wojny Castellammarese].
 
Konflikt toczący się w latach 1929 – 1931 pochłonął po obu stronach konfliktu około 50 ofiar, od kul zginęli min:
Linia 25:
Jednakże przeciągającej się wojnie niechętnie przyglądali się młodzi mafiosi którzy po cichu sprzeciwiali się władzy Wąsatych Piotrków. Wiedzieli, że każdy dzień wojny szkodzi mafijnym interesom i pochłania kolejne ofiary po obu stronach konfliktu. Nie byli jednak na tyle silni i zorganizowani aby im otwarcie się sprzeciwić. Mieli także za złe swoim szefom, że ci z kolei za bardzo przywiązują się do tradycji sycylijskiej i wszystkich związanych z nią rytuałów mafijnych, a nie widzą tego, że Nowy Jork to nie Sycylia, tylko wielka mieszanka kulturowa i narodowościowa ([[Włosi]], [[Żydzi]], [[Irlandczycy]], [[Polacy]], [[Afroamerykanie]], [[Latynosi]]).
Dopóki im się opłacało wykonywali rozkazy przełożonych, ale z biegiem czasu zdali sobie sprawę, że należy podjąć kroki, które przyspieszą koniec wojny.
Według planu Luciano (główny przywódca młodych gangsterów) należało pociekaćpoczekać jak Masseria zgładzi Maranzano lub na odwrót, a następnie wspólnymi siłami zaatakować zwycięzcę. Jednakże wojna się przeciągała, a obaj główni szefowie nadal żyli.
W tym celu Luciano poprzez swoich zaufanych ludzi nawiązał kontakt z innymi gangsterami po obu stronach konfliktu, wtajemniczył ich w swój plan.
Luciano nawiązał ponadto kontakt z silnymi i wpływowymi żydowskimi gangsterami (z którymi od lat młodzieńczych miał dobry kontakt) min.: [[Meyer Lansky|Meyer'emMeyerem Lanskym]] i [[Bugsy Siegel|BugsyBugsym Siegel'emSiegelem]]. Zarówno Luciano i Lansky uważali, że w świecie przestępczym nie ma miejsca na różnice narodowościowe / religijne (liczy się szybki zysk, płynąca szerokim strumieniem kasa). Uzgodniono, że w pierwszej kolejności należy zaatakować Joe Masserię (który był przełożonym Luciano -– "lepiej uderzyć za sojusznika niż przeciwnika").
 
== Zabójstwo Giuseppe "Joe Boss" Masserii ==
15 [[kwiecień|kwietnia]] 1931 Lucky Luciano umówił się z Joe Boss'em na obiad. Wybrali się do restauracji Nouva Villa Tammaro na Coney Island (właścicielem lokalu był znany w półświatku przestępczym Gerardo Scarpato).
Po skończonym obiedzie Scarpato poszedł na plażę, zaś Luciano i Joe Boss zaczęli grać w karty. Po jakimś czasie Luciano poszedł do toalety (najprawdopodobniej był to znak dla zamachowców, że innych postronnych świadków nie ma w lokalu). Zabójcy wówczas wbiegli do środka lokalu.
Giuseppe "Joe Boss" Masseria (Joe Masseria) został zastrzelony przez czterech mężczyzn -– '''Joe Adonis''', '''Albert Anastasia''', '''Bugsy Siegel''' i '''Vito Genovese''' -– trafiony sześcioma kulami.
Za śmiercią stał Lucky Luciano i Meyer Lansky [obaj byli zwolennikami nowej formy przestępczości zorganizowanej w całych Stanach Zjednoczonych -– wieloetnicznych gangów (z dominacją Włochów i Żydów)].
Po wykonaniu wyroku na zewnątrz lokalu czekał na nich podstawiony samochód, za kierownicą którego siedział [[Ciro Terranova]], który był tak zdenerwowany, że nie mógł wrzucić właściwego biegu -– Siegel miał go rzucić na tylne siedzenie, usiąść za kierownicą i odjechać z całą piątką.
Po tym incydencie wielu mafiosów nigdy nie miało już szacunku dla Terranovy.
 
== Zabójstwo Salvatore Maranzano ==
Po śmierci Joe Bossa stanowisko "Bossa nad bossami" -– Capo di tutti capi objął Salvatore Maranzano (sam się nim obwołał). On jak i Luciano ogłosili zawieszenie broni, ale wiedzieli, że prędzej czy później któryś z nich rozstanie się ze światem. Maranzano zdawał sobie sprawę (był niezwykle inteligennty), że Luciano współpracuje z Lansky'mLanskym, co w niedalekiej przyszłości może zagrozić jego władzy i pozycji. Wiedział również, że wielu z tych młodych gangsterów jest bardziej oddanych Luciano niż jemu. Nie czekając na rozwój sytucjisytuacji sam sporządził listę osób do fizycznego wyeliminowania, na której widniały nazwiska: Luciano, Costello, Adonis, Genovese, Moretti, Schultz a nawet [[Al Capone]] z [[Chicago]]. W tym celu wynajął cyngla spoza organizacji -– Irlandczyka Vince'a "Mad Dog" McColl'a (25000 dolarów z góry i kolejne 25000 po wykonaniu zadania), który miał wykonać w pierwszej kolejności wyrok na dwóch z nich (Luciano i Genovese); Maranzano zdawał sobie sprawę z trudności jakie sprawiało zabicie ich wszystkich i obawiał się otwartej wojny. Dlatego postanowił usunąć najbardziej jemu niewygodnych.
Nie przewidział jednak tego, że wielu z nich (z jego listy) już od dawna przystało na plan Luciano (najpierw zabić jednego bossa, a później osaczyć i wykończyć drugiego).
Do ostatecznej rozprawy doszło 10 [[wrzesień|września]] 1931 roku. Tego dnia Salvatore Maranzano został zastrzelony w swoim biurze w budynku przy Grand Central w Nowym Jorku przez wynajętych płatnych zabójców żydowskiego pochodzenia (było ich czterech) w wyniku potajemnej współpracy Lucky Luciano i Meyer Lansky'ego.
Linia 48:
 
== Bibliografia ==
{{bibliografiaBibliografia start}}
* Carl Sifakis, Mafia amerykańska encyklopedia; Tytuł oryginału: The Mafia Encyclopedia, Third Edition; ISBN 978-83-242-0613-1
{{bibliografiaBibliografia stop}}
 
[[Kategoria:Wojny]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_castellammaryjska”